Οι δύο εισηγητές, παρατηρεί η Agence Europe, κάνουν έκκληση για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (ΕΝΤ), βάσει της κοινοτικής νομοθεσίας. Περισσότερες από 900 τροπολογίες κατατέθηκαν στη συζήτηση ενώ η έκθεση θα ψηφιστεί σε μια συνεδρίαση της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 24 Φεβρουαρίου.
Στις τροπολογίες, ο Ότμαρ Κάρας (ΕΛΚ, Αυστρία) "ζητεί τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου βάσει του δικαίου της Ένωσης, το οποίο θα ενεργεί σύμφωνα με την κοινοτική μέθοδο, και επισημαίνει ότι ένα τέτοιο ταμείο θα πρέπει να συνδυάζει τα οικονομικά μέσα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ΕΜΣ) με στόχο την υποστήριξη των χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα ισοζυγίου πληρωμών ή που αντιμετωπίζουν κατάσταση αφερεγγυότητας με την εμπειρία που η Επιτροπή ( DG ECFIN ) έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια στον τομέα αυτό".
Από την πλευρά του, ο σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής, Λίεμ Χοάνγκ Κογκ (Γαλλία) πιστεύει ότι "αυτό το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο θα πρέπει να βασίζεται σε κοινές και πολλές εγγυήσεις από τα κράτη μέλη". Σε άλλες τροπολογίες , ο Χοάνγκ Κογκ κάλεσε την ΕΚΤ να μην συμμετέχει πλέον στην προετοιμασία των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στα κράτη μέλη ενώ ζήτησε επίσης "κάθε μελλοντική συμμετοχή του ΔΝΤ να είναι προαιρετική, περιορισμένη και να υπόκειται σε έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο" . Ο ίδιος απέρριψε σθεναρά την πρόταση της Επιτροπής για τις διμερείς συμβατικές ρυθμίσεις, οι οποίες κατά την άποψή του αντιπροσωπεύουν τη συνέχιση του συστήματος της τρόικας σε όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης.
Οι κύριες διαφορές των δύο εισηγητών είναι το πώς βλέπουν το ιστορικό της χρηματοπιστωτικής κρίσης, σχολιάζει η Agence Europe. Ο κ. Κάρας τονίζει την κακή κατάσταση των δημόσιων οικονομικών πριν ξεσπάσει η κρίση και το πολύ προχωρημένο στάδιο κατά το οποίο ζητήθηκαν ενισχύσεις από τις εν λόγω χώρες. Επίσης αναφέρθηκε στο γεγονός ότι όπως προέκυψε κατά την έρευνα, δεν υπήρχε εναλλακτική λύση στη διαρθρωτική προσαρμογή και τέλος τόνισε ότι το κλειδί για την επιτυχία του προγράμματος είναι η «ιδιοποίηση» των μεταρρυθμίσεων από τις χώρες που μετέχουν στο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Ο Χοάνγκ Κογκ, από την άλλη πλευρά, υπογραμμίζει τη μεγάλη δύναμη των τραπεζών, όταν πρόκειται για δημόσιο χρέος, το γεγονός ότι οι μακροοικονομικές προβλέψεις της τρόικας ήταν σταθερά περισσότερο αισιόδοξες από ότι έπρεπε, την άρνηση της ΕΚΤ για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους από την αρχή και το γεγονός ότι η ισχυρή ανάληψη ευθύνης από μία χώρα στο πλαίσιο ενός προγράμματος, δεν είναι δυνατή χωρίς δημοκρατική νομιμότητα και δημοκρατική ευθύνη σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Τέλος ζητά την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ιδιαίτερα των περιουσιακών στοιχείων που κατέχει η ΕΚΤ, το προσωρινό ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης ( EFSF) και το ΔΝΤ.
