Αναφερόμενος σε παραδείγματα διεθνών κρίσεων, όπως η ασιατική κρίση, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η κρίση χρέους στην ευρωζώνη και στην Ελλάδα, η τραπεζική κρίση στην Κύπρο και οι αναταράξεις στις αγορές των χωρών BRICs, ανέλυσε με τη χρήση σύγχρονων τεχνικών το φαινόμενο της μετάδοσης των κρίσεων μεταξύ των αγορών. Σε όλες τις περιπτώσεις επιβεβαιώνεται η μετάδοση της «μόλυνσης». Ειδικότερα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν, η κρίση των subprimes αύξησε τη συσχέτιση της ελληνικής αγοράς και των διεθνών αγορών.

Ωστόσο, η ελληνική κρίση φαίνεται να έχει μικρότερη επίδραση σε άλλες διεθνείς αγορές. Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση των ερευνών σχετικά με τη χρηματοοικονομική μεταδοτικότητα, σημείωσε ότι τα αρνητικά γεγονότα μεταδίδονται ταχύτερα από τα θετικά γεγονότα. Επίσης, οι δείκτες μεσαίας κεφαλαιοποίησης, προσφέρουν ορισμένες δυνατότητες για τη διαφοροποίηση ενός επενδυτικού χαρτοφυλακίου, δεδομένου ότι είναι οι πιο ανθεκτικοί σε μόλυνση (contagion), ενώ οι δείκτες υψηλής κεφαλαιοποίησης είναι οι πιο επιρρεπείς.

Παράλληλα, οι αγορές της Ασίας είναι οι λιγότερο ευάλωτες αγορές σε σοβαρές αλυσιδωτές επιπτώσεις κρίσεων, συγκριτικά με τις αναπτυγμένες αγορές και τις αγορές της Λατινικής Αμερικής. Υπό αυτές τις συνθήκες, σημείωσε ο καθηγητής, ότι μπορεί να είναι σκόπιμο να προβλεφθούν πιθανές προσαρμογές πολιτικής και στρατηγικές προκειμένου να σταθεροποιηθούν οι αγορές σε περιόδους κρίσεων, για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους, ασκώντας υγιείς οικονομικές πολιτικές.