Πάντως παρά τις αντιξοότητες, όμως, αυτές, σύμφωνα με το ΣΕΒΤ,  έχει καταγραφεί από την ΕΛΣΤΑΤ μόνο το 2013 πτώση τιμών στον κλάδο της μεταποίησης 6%. Παραπέμποντας, δε, στη Nielsen, που συνυπολογίζει τις προωθητικές ενέργειες, η διοίκηση του ΣΕΒΤ αναφέρει ότι η πτώση είναι μεγαλύτερη και φτάνει το 8%.

Η εικόνα αυτή είναι σε αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με την αντίσοιχη που έδωσε την Πέμπτη Eurostat, όπου τονίζεται ότι παρά τη μείωση κατά 25% οι τιμές υποχώρησαν μόνο κατά 5,5% σε σχέση με τον μέσο όρο πώλησης αγαθών και υπηρεσιών ανά την ΕΕ, με το μέσο κόστος ζωής να διαμορφώνεται στην Ελλάδα πλέον στο 89,5%, (με βάση το 100). Σύμφωνα με τη ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία οι τιμές στην Ελλάδα είναι ακριβότερες του κοινοτικού μέσου όρου της ΕΕ κατά 32,2% στο γάλα, κατά 11,4% στοψωμί, κατά 16,7% στο λάδι, κατά 12,3% στο ψάρι, αλλά και κατά 27,4% στις τηλεπικοινωνίες και κατά 6,7% τα μηχανήματα.

Ειδικά όμως σε κατηγορίες όπωςαλκοολούχα ποτά η αύξηση είναι κατά 21,8% και στον καπνό (που παραμένει στο 73,9% του μέσου όρου) κατά 1,7%, με κύρια αιτία την εκτόξευση των ειδικών φόρων κατανάλωσης και του ΦΠΑ.

Η άποψη της βιομηχανίας τροφίμων πάντως είναι ότι ο κλάδος προσπαθεί με διατήρηση της ποιότητας, τις χαμηλές τιμές και την ασφάλεια των τροφίμων να κρατήσει κοντά του τους καταναλωτές. Η κερδοφορία των εταιριών, σύμφωνα με το ΣΕΒΤ, είναι στο 1 με 2% ενώ πολλοί του κλάδου βάζουν, όπως αναφέρθηκε, το χέρι στην τσέπη για να στηρίξουν τις εταιρίες τους.

Πάντως δεν είναι άμοιρες ευθυνών για την αύξηση ειδικά σε γάλα και ζάχαρη οι διεθνείς εξελίξεις. Όπως σημειώνει στέλεχος της βιομηχανίας μεταποίησης οι τιμές στο γάλα λόγω αύξησης της διεθνούς κατανάλωσης έχουν πάρει την ανιούσα στην Ευρώπη. «Εδώ αντιμετωπίζουμε και αυξημένο κόστος παραγωγής, λόγω του κατακερματισμού της παραγωγής, της έλλειψης καινοτομίας κλπ.» συμπληρώνει και παραδέχεται ότι με τις τελευταίες αλλαγές στο πλαίσιο δεν επήλθε κάποια δραστική μεταβολή της εικόνας, παρά τη συμπίεση των τιμών παραγωγού.

Άλλο μεγάλο αγκάθι για τον κλάδο είναι η απουσία πρώτων υλών από το πρωτογενή τομέα. Είναι ενδεικτικό ότι στάρι εισάγεται από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Ουκρανία, ενώ εδώ έχει απομειωθεί η αγροτική παραγωγή. Το ίδιο συμβαίνει με τη ζάχαρη κι άλλα αγαθά, αναφέρουν στελέχη του κλάδου, τονίζοντας την ανάγκη παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Μεγάλο ζήτημα που αντιμετωπίζουν, δε, είναι και οι ελληνοποιήσεις,  που δημιοιυργούν όρους αθέμιτου ανταγωνισμού. Σε λάδι και μέλι, παρατηρείται έξαρση, με χώρες προέλευσης τη Β. Αφρική και την… Κίνα αντίστοιχα μάλιστα!!!

Βασικό για την ανταγωνιστικότητα των εταιριών θεωρούν τη διαμόρφωση σταθερού φορολογικού περιβάλλοντος, αλλά και τη μείωση γραφειοκρατικών διαδικασιών, ειδικά στον τομέα της τεκμηρίωσης τιμών σε περιπτώσεις εξαγωγών. «Απαιτείται να απασχολείται ένα ολόκληρο λογιστήριο για να δικαιολογούμε γιατί πουλάμε φθηνότερα σε άλλες χώρες. Είναι παράλογο. Για να μπορέσουμε να κτυπήσουμε πολυεθνικές θα πρέπει να βγούμε με μειωμένες τιμές. Επιπλέον όταν π.χ. πουλάμε κάτι στη Βουλγαρία δεν έχουμε έξοδα προβολής κτλ, που αναλαμβάνουν οι εταίροι μας εκεί» αναφέρει στέλεχος του χώρου.

Επίσης αναφέρει και το γεγονός ότι οι πολυεθνικές αντιμετωπίζονται με καλύτερους όρους πληρωμών από τις αλυσίδες λιανικής, με αποτέλεσμα οι εγχώριες βιομηχανίες να αντιμετωπίζουν δυσκολίες.  

Με στοίχημα την προώθηση της καινοτομίας μέσω προγραμμάτων, όπως ο διαγωνισμός Ecotrophelia, η Ελληνική Τεχνολογική Πλατφόρμα «Food forlife», τα ευρωπαϊκά προγράμματα NU –AGE, Capinfood, Sinergia, open newfood, vitastev, linked2media, ο Σύνδεσμος επιχειρεί να δώσει τη δυνατότητα σε πανεπιστήμια κι επιχειρήσεις να συνεργαστούν με στόχο την προώθηση νέων τεχνολογικών μεθόδων μεταποίησης τροφίμων με βάση την εγχώρια παραγωγή. Σημειώνεται ότι στο πρόγραμμα Ecotrophelia για φέτος μόνο υπάρχουν 10 διαγωνιζόμενοι για ιδέες που μπορούν να βγουν στην παραγωγή. Τα προηγούμενα χρόνια αντίσοιχες ιδ΄΄ες οδήγησαν σε νέα προϊόντα, όπως το καλαμάρι – παριζάκι Da vero, που εξάγεται στις ΗΠΑ, το C4 ereal, η συσκευασία  Eviva, με χρήση …ούζου, που διπλασιάζει το χρόνο διατήρησης φρέσκων ψαριών.

Ο κλάδος της μεταποίησης απασχολεί έμμεσα και άμεσα 360.000 εργαζόμενους, καταγράφει εξαγωγές 4 δισεκ., ενώ  αριθμεί 1240 εταιρίες δίνοντας το 16,5 δισεκ. κύκλο εργασιών στην εθνική οικονομία.  

 

 Γιώργος Αλεξάκης