Άνω κάτω είναι η είναι πολλοί κλάδοι της οικονομίας, όπως αναφέρουν στο Reporter, ιδιαίτερα μάλιστα η ναυτιλία, με τις αλλαγές που ενδέχεται να επιφέρει διάταξη που φορολογεί προκαταβολικά επιχειρήσεις που έχουν συναλλαγές (ναύλα, κάυσιμα κτλ) με κράτη οποία θεωρούνται «μη συνεργάσιμα φορολογικά» καθώς και με κράτη στα οποία ισχύει «προνομιακό φορολογικό καθεστώς».
Με απλά λόγια η κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει προκαταβολικά ρευστότητα από τις επιχειρήσεις κι αυτό σε μια δύσκολη περίοδο, κάτι που ειδικά για τις ΜμΕ μπορεί να αποβεί μοιραίο. Παράλληλα προσπαθεί να «τιμωρήσει» ενδεχόμενες τριγωνικές συναλλαγές για αποφυγή φορολόγησης στην Ελλάδα που ως γνωστό η φορολογία επιχειρήσεων με τις προκαταβολές, τέλος αλληλεγγύης κλπ ανέρχεται σε δυσθεώρητα ύψη.
Έτσι με το Άρθρο 21 του Νομοσχεδίου για τις 100 δόσεις, προβλέπεται ότι οι δαπάνες που καταβάλουν οι ελληνικές επιχειρήσεις σε εταιρείες που εδρεύουν στα κράτη αυτών των περιπτώσεων δεν θα αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες από τα ακαθάριστα έσοδα και θα υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου 26% μέχρις ότου αποδειχθεί ότι πρόκειται για πραγματικές κι όχι εικονικές συναλλαγές.
Η διάταξη αυτή επηρεάζει τη δραστηριότητα χιλιάδων επιχειρήσεων της χώρας μας, οι οποίες πραγματοποιούν συναλλαγές με άλλες εταιρείες που εδρεύουν στην Αλβανία, τη Βουλγαρία, την Κύπρο, την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (Π.Γ.Δ.Μ.), το Μαυροβούνιο, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Ιρλανδία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς οι χώρες αυτές έχουν πολύ χαμηλούς συντελεστές φόρου για τα επιχειρηματικά κέρδη και θεωρούνται «κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς».
Τι προβλέπει η νέα διάταξη
Η διάταξη όμως δεν αφορά μόνο τις θυγατρικές αλλά όλες τις επιχειρήσεις και, μάλιστα, χωρών που μετέχουν στην ευρωζώνη ή είναι στον προθάλαμο της ΕΕ.
Έτσι θεωρούνται σαν μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες «το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο κατά την έννοια του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε.
- Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς σύμφωνα με το άρθρο 65 του Κ.Φ.Ε.
- Είναι συνδεόμενη, εν τοις πράγμασι εταιρεία, χωρίς να έχει συμμορφωθεί πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
- Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεμένη επιχείρηση την απαιτούμενη οργάνωση και υποδομή για τη διενέργεια – κατ΄ επάγγελμα- ομοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελμα με τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ο φορολογούμενος οφείλει, προκειμένου να μην εμπίπτει στην μη έκπτωση της δαπάνης, και πριν τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκομίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ’ και δ’, προκειμένου ο φορολογούμενος να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλλει παρακρατούμενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύον στην Ελλάδα φορολογικό συντελεστή φόρου εισοδήματος για επιχειρηματική δραστηριότητα επί το συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον εντός δωδεκαμήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούμενος, αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στο φορολογούμενο».
Προκαταβολή φόρου
Σύμφωνα λοιπόν με το Άρθρο 21 του νομοσχεδίου για τις ρυθμίσεις χρεών, όποια ελληνική επιχείρηση εμφανίζει στα βιβλία της ποσά δαπανών τα οποία καταβλήθηκαν σε επιχείρηση που εδρεύει σε χώρα «μη συνεργάσιμη φορολογικά» ή σε χώρα με «προνομιακό φορολογικό καθεστώς», θα υποχρεώνεται να πληρώνει φόρο 26% επί των δαπανών της αυτών και μόνο εφόσον αποδείξει ότι πρόκειται περί πραγματικών συναλλαγών θα δικαιούται να πάρει πίσω τον καταβληθέντα φόρο.
Ουσιαστικά, οι δαπάνες αυτές δεν θα αναγνωρίζονται ως εκπιπτόμενες μέχρις ότου η επιχείρηση αποδείξει, στο πλαίσιο φορολογικού ελέγχου, ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και δεν είχαν ως στόχο την φοροαποφυγή.
Εφόσον, εντός δωδεκαμήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούμενος, αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος 26% στο φορολογούμενο.
Έντονη η αντίδραση του ΣΕΒ
Για το θέμα αυτό σειρά επιχειρήσεων από πολλούς κλάδους έχου στείλει σχετικά μηνύματα στο υπουργείο ενώ και ο ΣΕΒ απέστειλε στην αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Ν. Βαλαβάνη αναλυτικό υπόμνημα στο οποίο επισημαίνει μεταξύ των άλλων ότι πολλές ελληνικές ναυτιλιακές, εξαγωγικές, εισαγωγικές και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις θα πρέπει να καταβάλουν παρακρατούμενο φόρο, τα ποσά του οποίου είναι σημαντικά, δεδομένης της φύσης των δαπανών τους (ναύλοι, πρώτες ύλες, καύσιμα, κ.λπ.) κι ότι το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη μεγάλη χρονική διάρκεια που τυχόν θα απαιτηθεί για την απόδειξη της αυθεντικότητας των συναλλαγών, θα επιτείνει τις συνθήκες της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας που αντιμετωπίζουν σήμερα οι επιχειρήσεις, λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Ο ΣΕΒ, καταλήγοντας, ζητά την απάλειψη των επίμαχων ρυθμίσεων «για να μην επιδεινωθεί περαιτέρω η ήδη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων».
Γ.Α.