Σύμφωνα με πληροφορίες του περιοδικού, οι ελληνικές αρχές αρνούνται εδώ και χρόνια να κυνηγήσουν τον αφορολόγητο πλούτο που βρίσκει καταφύγιο στις ελβετικές τράπεζες, παρά τις προσφορές για βοήθεια από μέρους των ελβετικών αρχών προς τις κυβερνήσεις της Ελλάδας.

«Αυτό μας έκανε να πιστέψουμε, ότι κανείς στην Αθήνα δεν ενδιαφέρεται στα σοβαρά για αυτό το θέμα», αναφέρει στο περιοδικό ανώνυμος αξιωματούχος από τη Βέρνη.

Ήδη από την αρχή του 2012 και μετά τη συμφωνία περί διπλής φορολόγησης με την Ε.Ε., οι Ελβετοί ήταν έτοιμοι να παράσχουν επισήμως τη βοήθειά τους, σε υπηρεσιακό επίπεδο, στην Αθήνα.

Από την ελληνική πλευρά έχουν φτάσει έκτοτε μόλις 15 αιτήματα. Ωστόσο, απλώς και μόνο η επονομαζόμενη «Λίστα-Λαγκάρντ» περιέχει 2059 ονόματα Ελλήνων καταθετών στο παράρτημα της HSBC στη Γενεύη, πράγμα που θα μπορούσε να είναι αφορμή για ένα τεράστιο αριθμό υπηρεσιακών αιτημάτων βοήθειας.

Επιπλέον, στις αρχές του 2014 η υπ. Οικονομικών της Ελβετίας, Eveline Widmer-Schlumpf, πρότεινε στην τότε κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, να διαπραγματευτούν ένα «φόρο προς την πηγή», ο οποίος θα επιβαλλόταν στις αποδόσεις ελληνικών λογαριασμών στην Ελβετία. Όμως η μοναδική αντίδραση από την Αθήνα ήταν να ζητήσει μία απολύτως μη-ρεαλιστική προκαταβολή πολλών δισεκατομμυρίων.

Κατά τις ελβετικές αρχές, ο λόγος για την παράξενη αδιαφορία των Ελλήνων ήταν προφανώς η ανικανότητα των ελληνικών δημοσίων υπηρεσιών, αλλά και η έλλειψη πολιτικής βούλησης. Η Ελβετία αυτή τη στιγμή προσφέρει ακόμα βοήθεια, υπό τη μορφή εφικτών λύσεων, αναφέρει χαρακτηριστικά το περιοδικό, αλλά ένας «φόρος προς την πηγή» δεν είναι πλέον μία από αυτές.