Ωστόσο, σύμφωνα με το Γιορκ Ντεκρέσιν, αναπληρωτή διευθυντή του ΔΝΤ για την κεντρική και ανατολική Ευρώπη, ο οποίος παρουσίασε την εν λόγω έκθεση σε ομάδα δημοσιογράφων στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε πολύ διαφορετική κατάσταση τώρα σε σχέση με τέσσερα χρόνια πριν, κάτι που περιορίζει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης.

Οι θυγατρικές των ελληνικών τραπεζών αντιπροσωπεύουν το 14% - 22% του τραπεζικού συστήματος στις οικονομίες που συνδέονται με την Ελλάδα (Βουλγαρία, ΠΓΔΜ, Αλβανία, Ρουμανία και Σερβία), ενώ ο δείκτης δανείων προς καταθέσεις σε αυτές τις τράπεζες είναι 100% ή και περισσότερο, παρόλο που έχει συρρικνωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια αποτυπώνοντας τη μειωμένη ζήτηση δανείων και τη μικρότερη εξάρτηση από τη χρηματοδότηση της μητρικής τράπεζας.

Όπως εξηγεί ο κ. Ντεκρέσιν, αυτό σημαίνει ότι και αυτές οι τράπεζες θα έχουν «ανάγκες ρευστότητας», σε περίπτωση που επιδεινωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα και γι' αυτόν τον λόγο οι μηχανισμοί εποπτείας των τραπεζών σε αυτές τις χώρες παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις. Επιπλέον, ο μεγάλος αριθμός μη εξυπηρετούμενων δανείων σε κάποιες θυγατρικές επιφέρει επιπρόσθετους κινδύνους.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας αυτών των χωρών θα μπορούσε να επηρεαστεί από την έλλειψη εμπιστοσύνης, την εκροή καταθέσεων και πιθανότατα τη νομισματική πίεση, ειδικά στις χώρες στις οποίες επικρατούν συστήματα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών ή που είναι κοντά στην υιοθέτηση του ευρώ.

Τέλος, σύμφωνα με την έκθεση, εκτός από τους χρηματοοικονομικούς δεσμούς μεταξύ της Ελλάδας και των οικονομιών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, υφίστανται και εμπορικοί δεσμοί (εξαγωγές) που ενδέχεται να επηρεαστούν στην περίπτωση που η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα χειροτερεύσει. Σημειώνεται όμως ότι οι εξαγωγές προς την Ελλάδα των συγκεκριμένων χωρών είναι αρκετά μειωμένες σε σχέση με το 2008, κάτι που αντικατοπτρίζει τη γενικότερη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας.