Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Alco το χρονικό διάστημα 18-25 Φεβρουαρίου και καταγράφει τη διαχρονική εξέλιξη των μισθών και των γενικότερων κριτηρίων που ορίζουν την καταναλωτική συμπεριφορά των μισθωτών
Σύμφωνα λοιπόν με τα συμπεράσματα, η μείωση των εισοδημάτων τα τελευταία χρόνια μετέτρεψε τους μισθωτούς από καταναλωτές επιλογής σε καταναλωτές ανάγκης, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται τόσο σε ψυχολογικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.
Συγκεκριμένα, λοιπόν, σε επίπεδο έτους και όσον αφορά τα εισοδήματα, το 53% τον Φεβρουάριο δηλώνει μείωση έναντι του 44%, που δηλώνει σταθερότητα, κάτι που αποτυπώνει μια καλύτερη εικόνα από τον Σεπτέμβριο, οπότε το 70% δήλωνε μείωση και το 26% σταθερότητα.
Σε επίπεδο τριμήνου, τον Φεβρουάριο το 79% δηλώνει σταθερότητα (έναντι 66% τον Σεπτέμβριο) και μόνο το 18% μείωση.
Στο ερώτημα «τι προκάλεσε την αλλαγή την αλλαγή στα εισοδήματά σας», που απευθύνεται σε όσους είχαν μείωση εισοδημάτων, το 73% απαντά ότι η μείωση στο εισόδημα οφείλεται στη μείωση του μισθού.
Σε ό,τι αφορά την εξέλιξη των εισοδημάτων των εργαζόμενων στο επόμενο τρίμηνο, σταθερότητα αναμένει το 75% (έναντι 57% τον Σεπτέμβριο), με το 9% να αναμένει αύξηση και μόνο το 16% μείωση (έναντι 40% τον Σεπτέμβριο).
Σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, είναι φανερό ότι σε επίπεδο προσδοκιών, κυριαρχεί η αντίληψη ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα.
Όσον αφορά τώρα στα επίπεδα κατανάλωσης των μισθωτών, από τις 17 βασικές κατηγορίες καταναλωτικών αγαθών, σε 11 είχαμε σταθερή δαπάνη από την πλειονότητα των εργαζόμενων, ενώ στις υπόλοιπες 6 η δαπάνη μειώθηκε.
Σταθερές σχεδόν για όλους έμειναν οι δαπάνες για καθαριστικά σπιτιού και είδη προσωπικής υγιεινής (89%), τηλεφωνία/ίντερνετ (86%), προϊόντα καπνού (80%), εκπαίδευση (74% ) και τρόφιμα (73%), ενώ για περίπου 6 στους 10 για βενζίνη/πετρέλαιο, καλλυντικά, σοκολάτες/snacks και κρασί, μπίρα.
Σημειώνεται ότι τα ποσοστά είναι με βάση όσους μισθωτούς χρησιμοποιούν κάθε κατηγορία προϊόντων.
Για πρώτη φορά η συνολική δαπάνη κατανάλωσης αποτυπώθηκε σταθερή (49%), με 19% να μιλά για αύξηση και 31% για μείωση.
Μειωμένη δαπάνη καταγράφεται περισσότερο σε μισθωτούς κατώτερης μόρφωσης 45 - 54 ετών, άνδρες με εισόδημα 1001 έως 1200 ευρώ, που κατοικούν στην Αττική.
Μείωση αποτυπώνεται για μια ακόμη φορά στις δαπάνες ψυχαγωγίας.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο, σημαντικό είναι να τονιστεί ότι η σταθεροποίηση στις καταναλωτικές δαπάνες περνά μέσα και από το ότι το σύνολο σχεδόν των μισθωτών (95%) επιλέγει προϊόντα σε προσφορά, ενώ ένας στους δύο (46%) προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας.
Η κάλυψη των καταναλωτικών αναγκών των μισθωτών στηρίχτηκε για τους μισούς (47%) σε ανάληψη καταθέσεων, ενώ το 16% αναγκάστηκε να δανειστεί.
Σε ό,τι αφορά τα ευρήματα της έρευνας σε σχέση με τη δυνατότητα των μισθωτών να ανταποκριθούν σε δόσεις δανείων και καρτών:
Μόνο το 22% δηλώνει ότι μπορεί πάντα να ανταποκρίνεται, με το 30% να ανταποκρίνεται συνήθως, το 9% λίγες φορές και το 6% να μην μπορεί να ανταποκριθεί καθόλου.