Σύμφωνα με τον κ. Κρούγκμαν τα νέα από την Ευρώπη δεν είναι, εν γένει, και τόσο ευχάριστα. Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ύφεση μεγαλύτερη από το Μεγάλο Κραχ, ακόμη και η εμφανιζόμενη ως success story Ισπανία, βλέπει την ανεργία να διατηρείται στο 22%.

Ταυτόχρονα και ο ευρωπαϊκός βορράς δεν τα πάει και πολύ καλά από πλευράς ανάπτυξης, όπως αποδεικνύουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οικονομίες όπως αυτές των Φινλανδίας, Δανίας και Ολλανδίας.

Την ίδια ώρα, υποστηρίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος, αυτοί που δημιούργησαν την Ευρωζώνη δεν θέλουν να δουν τα μειονεκτήματά της, ενώ κάθε φορά που κάποιος, ιδιαίτερα εάν είναι Αμερικανός τόσο στο παρελθόν όσο και τώρα έκανε λόγο γι' αυτά, η απάντηση που έπαιρνε και παίρνει είναι ότι τα κάνει όλα προκειμένου να στηρίξει τα προνόμια του δολαρίου.

Κατά τον κ. Κρούγκμαν η ευρωπαϊκή, οικονομική ελίτ αρνείται να δει το πασιφανές: σε ένα υπερχρεωμένο κράτος δεν μπορείς να επιβάλεις δρακόντεια μέτρα λιτότητας, καθώς και αυτά θα αποτύχουν και η οικονομία θα ακολουθήσει ακόμη πιο άσχημη πορεία.

Προσθέτει ακόμη ότι εάν η Ελλάδα είχε το δικό της νόμισμα και δεν ήταν μέλος της Ευρωζώνης, θα μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμησή του και να ενισχύσει με αυτόν τον τρόπο την ανταγωνιστικότητά της.

«Η εκτίμησή μου είναι ότι το Grexit μπορεί να αποδειχθεί απαραίτητο. Και σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρξει γενναίο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Όμως κανείς δεν συζητά ξεκάθαρα γι' αυτό το θέμα, καθώς η Ευρώπη παραμένει «κατακτημένη» από απόψεις που μόνο η ελίτ της θα ήθελε να είναι αληθινές, αλλά δεν είναι. Και η Ευρώπη καλείται να πληρώσει ένα πολύ βαρύ τίμημα γι' αυτό», καταλήγει ο κ. Κρούγκμαν.