Ο Ντράγκι, αντί ευθείας απάντησης, αναφέρθηκε στο ιστορικό «εμπλοκής της ΕΚΤ στα προγράμματα μακροοικονομικής προσαρμογής με την τρόικα».

«Όταν σχηματίσθηκε η τρόικα στις αρχές του 2010» εξήγησε, «η Νομισματική Ένωση δεν είχε τη δυνατότητα αντιμετώπισης της απώλειας, από χώρες- μέλη, της πρόσβασης στις αγορές.

Αρχικά είχε σχεδιασθεί ως συμβουλευτικός ο ρόλος της ΕΚΤ, της Ευρ. Επιτροπής και του ΔΝΤ για τα κράτη και για την Ελλάδα, προσφέροντας την εμπειρία τους.

Ήταν σαφείς οι λόγοι για τους οποίους ζητήθηκε η συμβολή της ΕΚΤ αλλά και γιατί αποδέχθηκε η ΕΚΤ τη συμμετοχή της. Γιατί μια επιτυχία των προγραμμάτων θα σήμαινε έναν καλό μηχανισμό και χρηματοπιστωτική σταθερότητα» υπογράμμισε.

Η τελική επιλογή όμως και οι αποφάσεις για τα προγράμματα ανήκουν στο Eurogroup, στους υπουργούς των Οικονομικών, στο ESM και όχι στους θεσμούς που εμπλέκονται στα προγράμματα, κατέληξε ο Ντράγκι.

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια συζήτησης σχετικά με τα πεπραγμένα της ΕΚΤ το 2014.