«Όταν γίνει τελικά πιο σφιχτή η νομισματική πολιτική, τα επιτόκια μπορεί να μην επιστρέψουν στο μέσο επίπεδο που είχε καταγραφεί πριν τη χρηματοοικονομική κρίση», αναφέρει στην έκθεση ο Colin Ellis, υπεύθυνος του οίκου αξιολόγησης για το χρέος στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.

Όπως σημειώνεται στην έκθεση, το χαμηλό επίπεδο των επιτοκίων αντανακλά τη ζημία που προκλήθηκε από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008/2009, η οποία ακολουθήθηκε από χαμηλή ανάπτυξη, υψηλή ανεργία και υψηλό χρέος.

Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με το γιατί το φυσικό επίπεδο των χαμηλών επιτοκίων μπορεί να έχει υποχωρήσει με τα χρόνια. Η μία είναι η πτώση της παγκόσμιας ανάπτυξης εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού και των αδύναμων επενδύσεων. Η δεύτερη είναι πως τα χαμηλά επιτόκια αντανακλούν την παγκόσμια ισορροπία προσφοράς και ζήτησης αποταμιεύσεων. Μια αύξηση στην προσφορά αποταμιεύσεων, χωρίς μια αντίστοιχη μείωση της ζήτησης, με τη μορφή υψηλότερων δαπανών για επενδύσεις, θα ασκούσε καθοδική πίεση στο πραγματικό επιτόκιο.

Ένας ακόμα λόγος που τα επιτόκια δεν προβλέπεται να επιστρέψουν στους ιστορικούς μέσους όρους είναι ότι ο σύνδεσμος ανάμεσα στα χαμηλά επιτόκια και τις πληθωριστικές πιέσεις είναι τώρα πιο αδύναμος από ό,τι πριν από την κρίση.

«Τα τελευταία επτά χρόνια, τα επιτόκια βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα στις περισσότερες οικονομίες και οι κεντρικές τράπεζες έχουν επεκτείνει δραματικά τους ισολογισμούς τους. Ωστόσο, υπάρχουν λίγες ενδείξεις για πραγματική και σταθερή αύξηση του πληθωρισμού», σημειώνει ο κ. Ellis.