Σημειώνεται ότι το ύψος του δημοσίου χρέους είναι 328,3 δισ. ευρώ τον περασμένο Ιουνίου.

Μάλιστα, η έκθεση εκτιμά ότι τα χρέη των ιδιωτών διογκώνονται:

• προς τις Τράπεζες (προβλέψεις για μεγαλύτερη αύξηση των "κόκκινων" δανείων),
• προς την εφορία (€ 1,1 δισ. ανά μήνα κατά μέσο όρο περίπου το πρώτο οκτάμηνο),
• προς τα ασφαλιστικά ταμεία (ανήλθαν σε περίπου € 25 δισ.),
• ακόμα και προς τη ΔΕΗ!

Οι αυξήσεις φόρων πριονίζουν το κλαδί της ανάπτυξης

«Με τις συνεχεις αυξήσεις φόρων πριονίζεται το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται η παραγωγή και η δημόσια οικονομία», προειδοποιεί μάλιστα το Γραφείο

Προϋπολογισμού της Βουλής, επισημαίνοντας ότι για αντιστραφούν οι τάσεις απαιτείται «αποτελεσματικότερη περιστολή της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής και ριζική αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος».

Σύμφωνα με την έκθεση ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, ο οποίος είναι 0,5% του ΑΕΠ, θα επιτευχθεί. «Το προσχέδιο Προϋπολογισμού 2017 προβλέπει για το 2016 πρωτογενές πλεόνασμα 0,63 % του ΑΕΠ (έναντι μνημονιακού στόχου 0,5%) και 1,8% του ΑΕΠ για το 2017 (έναντι μνημονιακού στόχου 1,75% ΑΕΠ)!», επισημαίνει και εκτιμά ότι «με βάση τις προβλέψεις αυτές είναι συνεπώς εφικτό να αποφύγουμε την εφαρμογή του λεγόμενου «κόφτη» το 2017, παρά τις προφανείς δυσκολίες».

Ωστόσο, όπως υπογραμμίζει για μια φορά ακόμα το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, μια από τις υφεσιακές επιπτώσεις του Προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017 είναι το «μείγμα οικονομικής πολιτικής» - η σχέση κρατικών δαπανών και φόρων.

«Το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού 2017 χαρακτηρίζεται από φοροκεντρική λιτότητα για την επίτευξη του στόχου ως προς ένα πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ σύμφωνα με το τρέχον Πρόγραμμα».

Υπάρχουν περιθώρια μείωσης των δαπανών

«Μολονότι τυχόν μειώσεις δαπανών αντί αυξήσεων φόρων θα είχαν πιθανόν μικρότερη άμεση υφεσιακή επίπτωση, το σημαντικότερο είναι ότι οι αυξήσεις φόρων αποθαρρύνουν την εργασία και την επιχειρηματικότητα (από την πλευρά της προσφοράς) και επομένως θολώνουν τις προοπτικές ανάκαμψης», προστίθεται.

«Τώρα, ως προς την πλευρά των κρατικών δαπανών, σημειώνουμε κατ΄αρχάς ότι η συζήτηση για τις δαπάνες παραμένει ακόμα υποτυπώδης. Συχνά συρρικνώνει το αντικείμενό της σε οριζόντιες μειώσεις των δαπανών του κράτους», σημειώνεται στην έκθεση, η οποία συμπληρώνει:

«Οριζόντιες περικοπές (πχ. μισθών) δεν βοηθούν ιδιαίτερα για πολλούς λόγους. Εν τούτοις μένει πάντοτε ανοιχτό το ζήτημα της κακοδιαχείρισης και της σπατάλης. Συμμεριζόμαστε την υπόθεση πολλών (σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση) ότι δεν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια για στοχευμένες εξοικονομήσεις δαπανών π.χ. στις δημόσιες προμήθειες, τα δημόσια έργα και τις καταναλωτικές δαπάνες του κράτους».

«Γενικά απαιτούνται συστηματικότερες πολιτικές παρεμβάσεις στην πλευρά των δαπανών στο πλαίσιο μιας συνολικής επανεξέτασης της σύνθεσής τους (spending review), ώστε να επιτευχθούν κατά περίπτωση εξοικονομήσεις ή και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δαπανών. Το κλειδί βέβαια για την υπέρβαση των φαύλων κύκλων είναι η ανάπτυξη και οι επενδύσεις», τονίζεται.

Αισιόδοξες οι προβλέψεις για την ανάπτυξη

«Τα στοιχεία που διαθέτουμε δεν επιτρέπουν τόση αισιοδοξία», εκτιμά το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση και η ΤτΕ αναμένουν σχεδόν αλματώδη ανάπτυξη το 2017 κατά 2,7% του ΑΕΠ.

«Την ίδια αισιόδοξη πρόβλεψη περιέχει το Σχέδιο Προϋπολογισμού 2017. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) μάλιστα, υπερθεματίζει», σημειώνει η έκθεση, αλλά τονίζει ότι «οι εκτιμήσεις μη δημόσιων φορέων διαφέρουν».

«Αν επιβεβαιωθούν οι απαισιόδοξες προβλέψεις, θα ανατραπούν και προσδοκίες που έχουν επενδυθεί στο πρόγραμμα προσαρμογής (=τρίτο Μνημόνιο)», προειδοποιεί η έκθεση.

Μαρία Μιχάλη