«Σε περίπτωση που το Ταμείο αποχωρήσει, τότε οι Ευρωπαίοι ενδέχεται να καταλήξουν σε μια δική τους λύση εντός του ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος, όπως είχαμε προτείνει ήδη στην αρχή της ελληνικής κρίσης, η τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ και εγώ. Σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει οι Ευρωπαίοι να επιβάλλουν όσα συμφωνήθηκαν σαφώς πιο αποτελεσματικά» υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.

Πρόκειται για πλήρη επιβεβαίωση του ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στον reporter. gr στις 21 Δεκεμβρίου 2016 σύμφωνα με το οποίο ισχυροί πολιτικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες και τα μητροπολιτικά κέντρα της Ε.Ε επεξεργάζονται ένα φιλόδοξο σχέδιο για την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου στα πρότυπα του ΔΝΤ που θα μπορεί να το αντικαταστήσει σε περίπτωση αποχώρησης.

Τι έγραψε το reporter.gr

Το δημοσίευμα επικαλούμενο πληροφόρηση από κορυφαίο πρώην θεσμικό παράγοντα με άριστη γνώση των διεθνών εξελίξεων, ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι:

• «η ιδέα για Ευρωπαϊκό Ταμείο, θεωρείται «απολύτως ρεαλιστική, προκειμένου η Ευρώπη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα και με δικά της χρηματοοικονομικά εργαλεία τα του οίκου της προκειμένου να αντικαταστήσει με πόρους, σε πρώτη φάση από τον ESM, την οιονεί κηδεμονία του ΔΝΤ.
• »στα ισχυρά πολιτικά κέντρα της Ε.Ε και των Βρυξελλών, αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι υπό τις σημερινές συνθήκες η ελληνική οικονομία, δύσκολα θα μπορούσε να βγει με αξιώσεις το 2018 στις αγορές.
• »Αφετέρου, οι εταίροι και δανειστές της χώρας, έχοντας αποκλείσει την πιθανότητα ενός τέταρτου Μνημονίου για την Ελλάδα, συμφωνούν επίσης στην εκτίμηση ότι η αέναη προσφυγή σε «προγράμματα διάσωσης», συνιστά συστημικό κίνδυνο που μπορεί να προσφέρει αρνητικό υπόδειγμα και να εξαπλωθεί με ενδημικές συνέπειες στην ήδη κλονισμένη ευρωπαϊκή συνοχή.
• »Η εντύπωση πάντως που επικρατεί σε πολιτικούς κύκλους στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες, είναι ότι σε περίπτωση νέας ελληνικής αποτυχίας, η Ε.Ε «δεν θα τραβήξει το σκοινί» δείχνοντας την πόρτα εξόδου στην Ελλάδα- όσο και αν αυτό πολλοί θα το ήθελαν…- την ώρα που μαίνεται η προσφυγική κρίση και η Τουρκία βυθίζεται στη δίνη της πολύπλευρης αστάθειας».

Και στο βάθος 4ο Μνημόνιο

Η επιβεβαίωση ήρθε δια χειρός Σόϊμπλε, ο οποίος σχολιάζει στην εφημερίδα:

«Η Ελλάδα επέλεξε έναν μακρύ και επίπονο δρόμο. Το 2015 αποφάσισε να συνεχίσει να ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της ως μέλος της ευρωζώνης και να απορρίψει την εναλλακτική λύση που ήταν η αποχώρηση από το ευρώ. Τώρα εμείς πρέπει από την πλευρά μας να επιμείνουμε στην εφαρμογή των συμπεφωνημένων. Διαφορετικά το ευρώ δεν θα αντέξει στο χρόνο με την υπάρχουσα δομή. Εκτός αυτού θα ενταθούν, με απρόβλεπτες επιπτώσεις, οι αντιστάσεις κατά του ευρώ στο εσωτερικό μιας σειράς από χώρες της ευρωζώνης».

Βεβαίως τα πράγματα στην περίπτωση αυτή δεν θα είναι ρόδινα και ο κ. Σόϊμπλε σπεύδει να το ξεκαθαρίσει λέγοντας: «Το τωρινό πρόγραμμα προϋποθέτει τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Αν συνεχίσουμε μόνοι μας τότε θα πρέπει να διασφαλίσουμε καλύτερα τα συμπεφωνημένα. Τον ρόλο αυτό μπορούμε να τον αναθέσουμε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης (ESM). Σε αυτή την περίπτωση ωστόσο έχουμε να κάνουμε με εντελώς νέα δεδομένα και θα έπρεπε να διασφαλίσουμε προηγουμένως την έγκριση της γερμανικής Βουλής».

Η προοπτική ενός νέου Μνημονίου διαγράφεται πλέον καθαρά. Ο Γερμανός υπουργός υπογραμμίζει πως μια πιθανή αποχώρηση του Ταμείου «δεν θα προκαλέσει προβλήματα στην Γερμανία, διότι εμείς τηρούμε τις δεσμεύσεις μας. Σε περίπτωση όμως που δεν τηρηθούν οι δεσμεύσεις από άλλους τότε το τρέχων πρόγραμμα θα τερματιστεί και θα απαιτηθούν νέες διαπραγματεύσεις».

Οι δρακόντειες προβλέψεις του γερμανικού σχεδίου

Σύμφωνα με το προωθούμενο σχέδιο, γερμανικής έμπνευσης, τα ευρωπαϊκά οικονομικά όργανα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα παρέμβασης σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, προκειμένου να προστατευθεί το ευρώ.

Προβλέπει την μετατροπή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), που ενεργοποιήθηκε στα τέλη του 2012, σε ένα ευρωπαϊκό ΔΝΤ, δηλαδή σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

Σύμφωνα με τις βασικές αρχές του σχεδίου, το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο θα μπορεί να αναλάβει τον πλήρη δημοσιονομικό έλεγχο μιας υπερχρεωμένης χώρας, συμπεριλαμβανομένης της εκκαθάρισής της, δηλαδή της εκποίησης των περιουσιακών στοιχείων της.

Έχει μάλιστα ως αφετηρία την επιβολή «αυτόματων κυρώσεων» (ο γνωστός «κόφτης»)σε χώρες - μέλη που έχουν ελλείμματα εκτός των συμφωνηθέντων με την Κομισιόν, αλλά και όπως επιδιώκει το Βερολίνο, την παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όσων παραβιάζουν συστηματικά τους κανονισμούς που διέπουν την Ευρωζώνη.

Οι κυρώσεις κλιμακώνονται από πρόστιμα έως απώλεια της κυριαρχίας επί της κατάρτισης του προϋπολογισμού.

Σε αυτό το πλαίσιο το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο θα έχει «πραγματική δυνατότητα παρέμβασης» στους προϋπολογισμούς των χωρών που έχουν λάβει στήριξη από ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ.

Γιώργος Χατζηδημητρίου