Εκεί χαρακτηρίζεται ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο» ακόμη και αν οι αποφάσεις που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) εφαρμοστούν πλήρως.
Η ανάλυση του ΔΝΤ στέλνει ένα μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση ότι ακόμη κι όλα τα επώδυνα μέτρα (πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για μία δεκαετία, επιπλέον μέτρα λιτότητας κ.λπ.) να εφαρμοστούν δεν φτάνουν για να καταστήσουν το ελληνικό χρέος, βιώσιμο και να βγάλουν την Ελλάδα σε τροχιά αυτόνομης οικονομικής πορείας.
Κι αυτό γιατί το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους θα εκτοξευθεί μακροπρόθεσμα. Αντίθετα με τους Ευρωπαικούς Θεσμούς, το ΔΝΤ, θεωρεί ότι το ελληνικό χρέος θα προσεγγίσει το 170% του ΑΕΠ το 2020, το 164% μέχρι το 2022 και στη συνέχεια θα αυξηθεί αγγίζοντας ώς το 2060 το εκρηκτικό 275% του ΑΕΠ - καθώς το κόστος δανεισμού της χώρας θα μετακινείται υψηλότερα από τα χαμηλά επιτόκια των δανείων του επίσημου τομέα στα υψηλότερα της αγοράς.
Στο φόντο αυτό με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμενεται η συνεδρίαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μετά το πέρας της συνεδρίασης του Εκτελεστικού Συμβουλίου όπου αναμένεται να συζητηθούν οι δύο εκθέσεις που έχουν συντάξει τα στελέχη του Ταμείου για την Ελλάδα (για χρέος και πρόγραμμα διάσωσης) και εκτιμάται ότι υα ληφθεί απόφαση για το τι ακριβώς θα πράξει το Ταμείο με την Ελλάδα.
Οι αποφάσεις θα εχουν πολιτικό και ουσιαστικό περιεχόμενο και θα αποτελέσουν βαρόμετρο για το πώς θα εξελιχθεί η ασθμαίνουσα διαδικασία αξιολόγησης.
Άλλωστε τρεις μέρες μετά συνέρχεται το EWG όπου θα εκτιμηθεί η κατάσταση από τους εκπροσώπους των κρατών μελών, οι περισσότεροι εκ των οποίων δε συζητούν το ενδεχόμενο αποχώρησης του Ταμείου.
Στο πλαίσιο αυτό, το ενδεχόμενο να συνεχίσει χωρίς παροχή κεφαλαίων αλλά μόνο τεχνικής βοήθειας, όπως τα τελευταία χρόνια, φαντάζει ως το πιο πιθανό σενάριο, τουλάχιστον μεχρι τις γερμανικές εκλογές. Ουσιαστικά έτσι η επιστροφή στις αγορές απομακρύνεται και καθίσταται μονόδρομος η "σαλαμοποίηση" της αξιολόγησης με όροσημα και "στάγδην" χρηματοδότηση.
Γιώργος Αλεξακης