Το τελευταίο διάστημα και καθώς η ολοκλήρωση της αξιολόγησης διαρκώς αναβάλλεται, πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στο εξωτερικό, αλλά και οι εκτιμήσεις διεθνών αναλυτών που λένε πως η Ελλάδα δεν θα προλάβει την ποσοτική χαλάρωση. Εκτιμήσεις που, εφόσον επιβεβαιωθούν, βγάζουν εκτός κάδρου μία από τις πιο σημαντικές επιδιώξεις του Αλέξη Τσίπρα.
Η τελευταία και πιο χαρακτηριστική αρνητική πρόβλεψη για το QE έρχεται από την Barclays, η οποία σημειώνει πως «η έλλειψη σαφήνειας σχετικά με την ελάφρυνση του χρέους θα κρατήσει επίσης τα ελληνικά ομόλογα μακριά από το QE της ΕΚΤ».
«Ο δρόμος αναμένεται να είναι ανώμαλος μέχρι τον Ιούλιο, καθώς οι ηγέτες της ΕΕ στοχεύουν στην επίτευξη μιας πολιτικής και τεχνικής συμφωνίας για τα μέτρα μεσοπρόθεσμης ελάφρυνσης του χρέους που θα επιτρέψουν την οικονομική συμμετοχή του ΔΝΤ - μέσα σε ένα διαιρεμένο εκτελεστικό συμβούλιο του ΔΝΤ - και την ένταξη στο QE ΕΚΤ», τονίζει ακόμα.
Ίσως και υπό αυτή την πίεση, η Ελλάδα επέλεξε να δεχθεί να νομοθετήσει πρόσθετα μέτρα, ως μία τελευταία ευκαιρία για να προλάβει να ενταχθεί στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης.
Στο Eurogroup βέβαια δεν καθορίστηκε ο πολυπόθητος «οδικός χάρτης» για το QE, ωστόσο, η Ελλάδα ακόμα ελπίζει και θα κάνει καθώς φαίνεται ένα τελευταίο σπριντ για να προλάβει το τρένο.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, λίγη ώρα μετά τη συμφωνία της Δευτέρας, ο οποίος εκτίμησε ότι «με το κλείσιμο της αξιολόγησης και την κατάληξη των μεσοπρόθεσμων ο δρόμος για το QE είναι ανοικτός».
Συνεπώς, η Ελλάδα δεν έχει παρά να τρέξει μήπως και προλάβει. Άλλος δρόμος από το κλείσιμο της αξιολόγησης δεν υπάρχει. Ούτε, όμως και πολυτέλεια χρόνου...
Στο Eurogroup της 20ής Μαρτίου στις Βρυξέλλες, ή το αργότερο, στο άτυπο Eurogroup στις 7 Απριλίου στη Μάλτα, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει κλείσει την αξιολόγηση για να προλάβει την ένταξή της στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, στις 27 του ίδιου μήνα.
Κι αν ο στόχος του QE χαθεί, τότε η Ελλάδα γιατί να βιαστεί;
Επειδή, πάντως, όλα τα παραπάνω είναι εξαιρετικά ρευστά και ο χρόνος που απομένει λίγος, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και το σενάριο η διαπραγμάτευση να τραβήξει πολύ περισσότερο και να… καλοκαιριάσουμε.
Σε αυτή την περίπτωση κι εφόσον η ποσοτική χαλάρωση βγει εκτός κάδρου, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα έχει πολλούς λόγους να προχωρήσει βιαστικά σε έναν ακόμη συμβιβασμό.
Τα χρήματα για πληρωμές υποχρεώσεων, μισθούς και συντάξεις αρκούν μέχρι τον Ιούλιο και εφόσον το QE δεν είναι ορατό στον ορίζοντα, τότε δεν υπάρχει λόγος για βιασύνες.
Αντίθετα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός μπορεί να παίξει κι άλλες καθυστερήσεις και να πιέσει –όπως νομίζει- τους Ευρωπαίους εταίρους, σε μία χρονιά γεμάτη με κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις.
Αν καταφέρει να τους πείσει να υποχωρήσουν, τότε θα κλείσει την αξιολόγηση, έστω και καθυστερημένα. Αν δεν τα καταφέρει θα τραβήξει στα άκρα τη ρήξη και το καλοκαίρι θα αποχωρήσει μέσω εκλογών, ρίχνοντας το μπαλάκι στην επόμενη κυβέρνηση…