Τα θέματα των δημοσιονομικών δεδομένων, των περικοπών – αντίμετρων, αλλά και των ιδιωτικοποιήσεων με έμφαση στη ΔΕΗ είναι στην κορυφή της ατζέντας.
Τις τελευταίες μέρες έχει γίνει ειδικά από τεχνικά κλιμάκια επεξεργασία των δημοσιονομικών σεναρίων και από σήμερα μπαίνει και πάλι στο τραπέζι το πακέτο μέτρων που θα ισχύσει για μετά το 2018 αλλά και τα θέματα του δημοσιονομικού κενού του 2018. Αυτά κρίνουν τις περικοπές τόσο στο αφορολόγητο όσο και στις συντάξεις που είναι βασικά θέματα που καίνε την κυβέρνηση.
Στο πλαίσιο αυτό βάση συζήτησης, παραμένει ότι το αφορολόγητο όριο θα πάει στις 5.900 ευρώ, όπως επιθυμεί το ΔΝΤ, χωρίς φυσικά να αποκλείεται να βρεθεί και χαμηλότερα. Σήμερα είναι στα 8.636 έως 9.545 ευρώ και ισχύει σήμερα για μισθωτούς, συνταξιούχους και κατ’ επάγγελμα αγρότες, ομάδες που βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ ως δεξαμενές ψηφοφόρων. Γι΄ αυτό και ζητεί αλλαγές στις κλίμακες φόρων αλλά και συνδεόμενες προσαρμογές στις συντάξεις που επίσης το ΔΝΤ ζητεί να κοπούν γενναία.
Παράλληλα σε εξέλιξη είναι το παζάρι για τη ΔΕΗ. Η ελληνική πλευρά προσπαθεί να αποκρούσει την πίεση για πώληση είτε λιγνιτικών πεδίων είτε μονάδων. Χθες από τον υπουργό ΠΕΝ Γιώργο Σταθάκη και τον πρόεδρο της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη δόθηκαν στους εκπροσώπους των δανειστών τα σχέδια της επιχείρησης για άνοιγμα της αγοράς με δημιουργία και πώληση θυγατρικών εταιριών στις οποίες θα μεταφερθούν πελάτες της ΔΕΗ. Ήδη επελέγη ο σύμβουλος της διαδικασίας που θα είναι ο οίκος Pricewaterhousecoopers, ενώ την επόμενη εβδομάδα θα γίνει η διαδικασία για την επιλογή και νομικού συμβούλου, με στόχο το εγχείρημα να ολοκληρωθεί ως τον Ιούνιο. Στόχος της ελληνικής πλευράς είναι να ακυρωθεί στην πράξη η αναγκαιότητα για τις δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ που είναι το εργαλείο το οποίο έχει επιλεγεί επί του παρόντος για το άνοιγμα της αγοράς.
Στο μεταξύ μετά και τις χθεσινές συναντήσεις στο θέμα του εξωδικαστικού που αφορά την ισορροπία του τραπεζικού συστήματος, μεγάλο αγκάθι παραμένει το θέμα των διαγραφών των παρακρατούμενων φόρων δηλαδή του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ) και του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ). Οι θεσμοί ζητούν να περιλαμβάνονται οι φόροι αυτοί στις διαγραφές, κάτι που δεν επιθυμεί η ελληνική κυβέρνηση. Σε εκκρεμότητα παραμένει και το πόσο το οποίο ορίζεται ως το κατώφλι των οφειλών που θα έχει μια επιχείρηση ώστε να δικαιούται να υπαχθεί στον μηχανισμό. Διάταξη του υπό διαβούλευση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Οικονομίας προβλέπει ότι αίτηση μπορεί να υποβάλει όποιος έχει οφειλές πάνω από 20.000 ευρώ. Αρχικά οι δανειστές αλλά και οι τράπεζες, ζητούσαν το όριο αυτό να διαμορφωθεί στις 50.000 ευρώ.
Για όλα τα θέματα η κίνηση είναι παράλληλη. «Τίποτα δεν κλείνει αν δεν κλείσουν όλα» λένε τα στελέχη της κυβέρνησης. Ωστόσο κάτι τέτοιο είναι δύσκολο και καθιστά την «σαλαμοποίηση» της διαπραγμάτευσης ως πιθανό σενάριο. Πάντως ο επικεφαλής του Euro Working Group Τόμας Βίζερ υπογράμμισε ότι οι μεταρρυθμίσεις στην ενέργεια «μένουν στα χαρτιά» και οι εξελίξεις στις ιδιωτικοποιήσεις «δεν είναι ενθαρρυντικές». Ξεκαθάρισε δηλαδή πού είναι η έμφαση των Θεσμών και δη του Βερολίνου. Άλλωστε ο ίδιος είναι εκλεκτός του Β. Σόιμπλε.
Γιώργος Αλεξάκης