Όπως ανέφερε «χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την επ’ αόριστον συνέχιση της λιτότητας και της επιτροπείας, διότι εκείνοι που υποφέρουν από αυτή την πολιτική, δεν είναι οι ελίτ, αλλά ο ελληνικός λαός και η ιδιαίτερα νεολαία.»
«Εν όψει λοιπόν και του κρισίμου Eurogroup που θα γίνει στις 15/6 θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η ελάφρυνση του χρέους δεν μπορεί χωρίς συνέπειες να μετατίθεται διαρκώς στο μέλλον σημείωσε ο κ. Δραγασάκης και προσέθεσε: Η βιωσιμότητα του χρέους δεν είναι κάτι που αφορά μόνο τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των δανειακών αναγκών, αλλά αφορά τη δυνατότητα της χώρας να βγει από την κρίση και να κάνει το αναγκαίο άλμα προς την παραγωγική ανασυγκρότηση και την εξωστρέφεια. Και τούτο γιατί οι αποφάσεις για το χρέος επηρεάζουν τρία κρίσιμα μεγέθη:
1. Τα επιτόκια δανεισμού
2. Τη ρευστότητα και τη χρηματοδότηση της οικονομίας
3. Την πιστοληπτική ικανότητα και το επενδυτικό ρίσκο της χώρας»
Σε ό,τι αφορά τα επιτόκια, είναι προφανές ότι κάθε προσπάθεια για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας θα έχει περιορισμένα αποτελέσματα αν το κόστος δανεισμού, με το βαθμό υπερχρέωσης των επιχειρήσεων, είναι πολλαπλάσιο εκείνου των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα οδηγήσει σε δραστική μείωση των επιτοκίων δανεισμού, όχι μόνο του Κράτους αλλά και των τραπεζών, των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών.
Αντίστοιχα θα βελτιωθούν η ρευστότητα και οι δυνατότητες χρηματοδότησης της οικονομίας. Σε ό,τι αφορά την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, αυτή δεν επηρεάζει μόνο τους όρους δανεισμού αλλά και το επενδυτικό ρίσκο της χώρας. Όσο το ρίσκο αυτό, όπως συμβαίνει σήμερα, είναι υψηλό, αυτό δρα αποτρεπτικά για επενδύσεις εκτός και αν αυτές εξασφαλίζουν πάρα πολύ υψηλό περιθώριο κέρδους.
Αν για οποιοδήποτε λόγο τα παραπάνω δεν συμβούν, τότε τα επιτόκια θα παραμείνουν σε απαγορευτικά υψηλά επίπεδα, η ρευστότητα θα είναι ανεπαρκής για τη χρηματοδότηση της οικονομίας και το επενδυτικό ρίσκο θα παραμένει αποτρεπτικό για πολλές επενδύσεις.
Η άποψη ότι η ελάφρυνση του χρέους θα αναστείλει τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια στηρίζεται στη λανθασμένη υπόθεση ότι η στασιμότητα της οικονομίας και η μαζική ανεργία αποτελούν, σύμφωνα με την παράδοξη αυτή άποψη, το κατάλληλο περιβάλλον για μεταρρυθμίσεις!
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια καταστροφική προσέγγιση που καταδικάζει την οικονομία σε καταστολή και την κοινωνία στην ανεργία, τη φτώχεια και την έλλειψη προοπτικής. Και αυτό το περιβάλλον εξαντλεί τις αντοχές της κοινωνίας. Αντίθετα, ένα περιβάλλον ανάπτυξης και θετικών προοπτικών είναι το πλέον κατάλληλο για την πραγματοποίηση των αλλαγών που έχει ανάγκη η κοινωνία.
Διατυπώνεται, επίσης, η άποψη ότι η στάση των δανειστών οφείλεται στη μειωμένη αξιοπιστία της σημερινής κυβέρνησης. Πρόκειται για μια επικίνδυνα μυωπική άποψη. Πρώτον, διότι όλοι αναγνωρίζουν ότι η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις της και δεύτερον, διότι η εν λόγω στάση των δανειστών ισχύει διαχρονικά. Και αν έχει τεθεί ένα θέμα εμπιστοσύνης, αυτό αφορά όχι τη σημερινή κυβέρνηση αλλά τις ελίτ, που σύμφωνα με άποψη αυτή, ευθύνονται για την κρίση, τη διαφθορά και την πελατειακή λειτουργία του κράτους.
Ωστόσο και η άποψη αυτή, αν και ορθή ως διαπίστωση, είναι υποκριτική όταν χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την επ’ αόριστον συνέχιση της λιτότητας και της επιτροπείας, διότι εκείνοι που υποφέρουν από αυτή την πολιτική, δεν είναι οι ελίτ, αλλά ο ελληνικός λαός και η ιδιαίτερα νεολαία.
Για αυτό είναι, από κάθε άποψη, αναγκαίο αλλά και εφικτό το Eurogroup της 15ης Ιουνίου, να κάνει έστω και την ύστατη ώρα ό,τι δεν έκανε στα προηγούμενα, χωρίς καμιά ουσιαστική δικαιολογία και χωρίς καμία ευθύνη της χώρας, αφού όλοι αναγνωρίζουν ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και με το παραπάνω.»