Ουσιαστικά η κυβέρνηση θέλει να διαμορφώσει ένα μηχανισμό, ελληνικής κοπής που όπως το ΔΝΤ θα παρεμβαίνει για να καλύψει τα κενά από τυχόν κρίσεις που μπορεί να έλθουν. Βέβαια αυτό θα προκύψει εάν χτιστεί μια καλή σχέση εμπιστοσύνης με τους θεσμούς που θα επιτρέψει την αξιοποίηση των χρημάτων του ESM.

«Μπαίνουμε σε μια περίοδο οικοδόμησης ενός μεγάλου ταμειακού αποθέματος που θα μας επιτρέψει: Πρώτον, να βγούμε με ασφάλεια στις αγορές χωρίς νέα προληπτική γραμμή στήριξης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, μετά το καλοκαίρι του 2018.

Δεύτερον, είναι μηχανισμός ασφάλειας με την έννοια, ότι αν προκύψει μια νέα διαταραχή, ένας νέος κλονισμός στις διεθνείς χρηματαγορές εμείς σε κάθε περίπτωση θα είμαστε σε θέση να ανακυκλώνουμε το δημόσιο χρέος χωρίς ρίσκο» σημείωσε ο κ. Χουλιαράκης και εξειδίκευσε ως εξής:

«Το ύψος του δημόσιου χρέους προς ανακύκλωση είναι συνήθως της τάξεως των δανειακών υποχρεώσεων 12 - 18 μηνών. Δηλαδή, μιλάμε για ένα «μαξιλάρι» 12 - 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, βέβαια, 9 δισεκατομμύρια ευρώ εκ των οποίων θα προκύψουν από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας.

Ένα «μαξιλάρι» - προσέξτε το αυτό γιατί έχει πολύ σημασία - που μετά από ένα ή δύο χρόνια κανονικότητας, μετά από ένα - δύο σε ζωή χωρίς πρόγραμμα, δηλαδή, έξω από το πρόγραμμα, οφείλουμε να μετατρέψουμε σε Ταμείο Σταθεροποίησης - αν θέλετε - ένα νέο δημοσιονομικό εργαλείο σταθεροποίησης για την επόμενη κρίση.

Όταν, λοιπόν, η ευρωπαϊκή οικονομία χτυπηθεί από νέα οικονομική κρίση και αυτό πάψει να γίνει, να είμαστε πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι, η Ελλάδα να μην ξαναπεράσει ό,τι πέρασε την οκταετία 2010 - 2018 και να είναι σε θέση να ξεπεράσω τον κλονισμό πολύ πιο εύκολα» ανέφερε ο κ. Χουλιαράκης.

Γιώργος Αλεξάκης