«Έχει ακόμα κανένα νόημα να ζητά κανείς από τους Έλληνες άλλα 100 προαπαιτούμενα για το προτελευταίο βήμα του τρίτου πακέτου διάσωσης; Από το 2010 μέχρι σήμερα υπήρξαν τρία τέτοια πακέτα για την Ελλάδα και πριν από την εκταμίευση της κάθε δόσης έπρεπε να προηγηθεί η ψήφιση δεκάδων νόμων.

Μετά από όλα αυτά δεν θα ήταν υπερβολική η προσδοκία , η Ελλάδα να έχει κυριολεκτικά αλλάξει πρόσωπο. Και όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική: η Ελλάδα θα είχε σίγουρα το δυναμικό για βιώσιμη ανάπτυξη, αλλά ακόμα και μετά από μια οκταετία με μεταρρυθμιστικά προγράμματα και 232 δις ευρώ πιστώσεις η πτήση στα ουράνια δεν ξεκίνησε».

«Μήπως οι μεταρρυθμιστικές συνταγές δεν ήταν όσο θα έπρεπε εκτεταμένες ή σκληρές; Η μήπως οι δύο τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις πορεύθηκαν βάσει της αρχής ότι πολλά γράφονται αλλά λίγα εφαρμόζονται; Πολύ συχνά οι κυβερνήσεις του Αντώνη Σαμαρά και του Αλέξη Τσίπρα δεν ενδιαφέρονταν αν από τους νέους νόμους θα εκπορεύονταν πραγματικές αλλαγές. Σε κάθε περίπτωση η δημόσια διοίκηση, που είναι επιφορτισμένη με την εφαρμογή, είναι προπύργιο αντίστασης κατά της αλλαγής. Γι' αυτό και ήρθε η ώρα για τους χρηματοδότες της Ελλάδας να μην μετράνε άλλο τα προαπαιτούμενα αλλά να δοκιμάζουν τη θέληση για μεταρρυθμίσεις στην πράξη».