Οι «στρατηγικές εκδόσεις» κατά πάγια τακτική καλύπτουν συνήθως το 10% περίπου της συνολικής ετήσιας εκδοτικής δραστηριότητας.Οι εκδόσεις αυτές αφορούν εκτός από ομόλογα απλής μορφής και «δομημένα ομόλογα» (structuredbonds) σε μικρότερα ποσά. Συγκεκριμένα κατά τα έτη 2005 και 2006 τα δομημένα ομόλογα αποτέλεσαν περίπου το 2% του ετήσιου δανεισμού.
Η μορφή των δομημένων ομολόγων σε αντίθεση με τον υπόλοιπο δανεισμό του Ε.Δ. υπαγορεύονται απόλυτα από τις εκάστοτε προτιμήσεις των επενδυτών. Η καθιερωμένη διαδικασία έκδοσης των δομημένων ομολόγων έχει ως εξής:
1. Οι τελικοί επενδυτές, ή οι σύμβουλοί τους, απευθύνονται στους βασικούς διαπραγματευτές (Β.Δ.) ομολόγων του Ε.Δ. για να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για κάποια ιδιαίτερη μορφή ομολόγου. Οι Β.Δ. είναι οι μόνοι θεσμοθετημένοι ανάδοχοι εκδόσεων ομολόγων του ΕΔ βάση του κανονισμού λειτουργίας των, που έχει εγκριθεί από το υπουργό Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος.
2. Οι βασικοί διαπραγματευτές υποβάλλουν προτάσεις για ομόλογα ιδιαίτερων χαρακτηριστικών στον ΟΔΔΗΧ. Οι προτάσεις αυτές υποβάλλονται αφού έχουν καθοριστεί εκ των προτέρων με πλήρη λεπτομέρεια τα χαρακτηριστικά του προτεινόμενου τίτλου, ώστε να αντιστοιχεί απόλυτα στις επιθυμίες των τελικών επενδυτών που έχουν δείξει ενδιαφέρον για τα συγκεκριμένα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Ως εκ τούτου ο ΟΔΔΗΧ δεν έχει καμία ανάμιξη στην διαμόρφωση των όρων των προτεινόμενων εκδόσεων, αφού αυτές καθορίζονται εξ ορισμού από τις προτιμήσεις των τελικών επενδυτών.
3. Ο ΟΔΔΗΧ μελετά τα προτεινόμενα ομόλογα με κύριο γνώμονα το κόστος δανεισμού του Ε.Δ. καθόλη την διάρκεια του δανείου. Στις περιπτώσεις δομημένων ομολόγων, ο ΟΔΔΗΧ μελετά τη προτεινόμενη έκδοση σε συνδυασμό με ταυτόχρονη σύναψη συμφωνίας ανταλλαγής επιτοκίων (assetswap) μεταξύ Ε.Δ. και αναδόχων τραπεζών, όπου το Ε.Δ. καταλήγει να πληρώνει ένα απλό επιτόκιο το οποίο είναι αρκετά χαμηλότερο από το κόστος δανεισμού του Ε.Δ. για την αντίστοιχη διάρκεια. Ως εκ τούτου, οι διάφορες προτάσεις αξιολογούνται σε ανταγωνιστική βάση αφού μετατραπούν σε όρους απλού δανεισμού, και επιλέγονται εκείνες που εξασφαλίζουν το χαμηλότερο κόστος δανεισμού.
Η προηγούμενη διαδικασία, εκμεταλλευόμενη την εκάστοτε ζήτηση για συγκεκριμένα δομημένα προϊόντα, εξασφαλίζει στο Ε.Δ. προνομιακούς όρους δανεισμού. Οι όροι αυτοί διασφαλίζονται καθ όλη τη διάρκεια του δανείου μέσω της ταυτόχρονης σύναψης assetswap που οδηγεί σε απλές επιτοκιακές πληρωμές για το Ε.Δ..
Ο ΟΔΔΗΧ κατά την διάρκεια του 2005-2006, στα πλαίσια των ιδιωτικών τοποθετήσεων, δέχθηκε προτάσεις για δομημένα ομόλογα από 15Βασικούς Διαπραγματευτές και πραγματοποίησεεπτά εκδόσεις συνολικής ονομαστικής αξίας 1.530 εκατ., ενώ ο συνολικός δανεισμός ξεπέρασε τα 60.000 εκατ. για τα παραπάνω έτη.
Oι εκδόσεις των δομημένων ομολόγων έγιναν μέσω των εξής Βασικών Διαπραγματευτών : BNPParibas, EFGEurobank, Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, AlphaBank, DeutscheBank, HSBC, MorganStanley, Emporiki.
Τα δομημένα ομόλογα είχαν αποδόσεις που εξαρτώνται από τις μελλοντικές εξελίξεις της καμπύλης επιτοκίων και ήταν παρόμοια με προϊόντα που εκδόθηκαν κατά την ίδια περίοδο από άλλες Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, μεγάλους πιστωτικούς οργανισμούς καθώς και τράπεζες. Πιο συγκεκριμένα, για το έτος 2006, εκτιμάται ότι οι εκδόσεις Ευρωπαϊκών δομημένων ομολόγων από Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (Αυστρία, Ιταλία, Γερμανικά κρατίδια) και υπερεθνικούς εκδότες ( Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και KFW) ανήλθαν σε ποσό περίπου των 20 δις.
Τέλος, όπως προκύπτει από τα παραπάνω, ο ΟΔΔΗΧ δεν έχει καμίαεπαφή τόσο με τους αρχικούς επενδυτές όσο και με τους επενδυτές που αποκτούν αυτούς τους τίτλους μέσω της δευτερογενούς αγοράς. Βάση του κανονισμού λειτουργίας του συστήματος Βασικών Διαπραγματευτών, το Ε.Δ. για σύνολο του δανεισμού του, αντιπροσωπεύεται στους επενδυτές αποκλειστικά και μόνο από εκείνες τις τράπεζες που είναι Βασικοί Διαπραγματευτές ΟΕΔ. Ως εκ τούτου, το Ε.Δ. δεν έχει την δυνατότητα να επιβάλει περιορισμούς για την διάθεση των ομολόγων αυτών, πράγμα που ισχύει και για τις άλλες χώρες.