«Τίποτα δεν θα προχωρήσει σωστά αν αυτό το σχέδιο δεν είναι δικό μας. Γραμμένο από εμάς για εμάς. Προσαρμοσμένο στις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας. Εμπνεόμενο από μια ευρύτερη στρατηγική με συγκεκριμένους στόχους και προσανατολισμό για το που θέλουμε να οδηγήσουμε την Ελλάδα στη δεκαετία του 2020» τόνισε ο κ. Ρέτσος και συμπλήρωσε:
«Η εμπειρία των μνημονίων δείχνει ότι υπήρξε ένα μεγάλο έλλειμμα εθνικού προσανατολισμού. Τα μνημόνια δεν ήταν ο από μηχανής θεός που θα έλυνε τα προβλήματα της χώρας με τρόπο μαγικό. Όσοι επαναπαύθηκαν σε μια τέτοια λογική διαψεύστηκαν από την πραγματικότητα.
Οι παρεμβάσεις των μνημονίων, πολλές φορές ήταν σαρωτικές, τυφλές θα έλεγα, δεν έβλεπαν ζητήματα που αφορούσαν τον ανταγωνισμό και την ανάπτυξη, αδιαφορούσαν για τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας και συγκεκριμένων κλάδων της. Ο τουρισμός για παράδειγμα -παρόλη την ανάπτυξη που παρουσίασε από το 2012 και μετά- για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν μπορούν να αναλυθούν τώρα, υπέφερε από τέτοιες τυφλές λογικές.»
Ο κ. Ρέτσος περιέγραψε για άλλη μια φορά τα θέματα που απασχολούν τον κλάδο. «Σας θυμίζω την αύξηση του ΦΠΑ στη διαμονή, στην εστίαση και στις μεταφορές, τον φόρο διαμονής σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια, την κατάργηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου, αλλά και άλλες παρεμβάσεις μικρότερης κλίμακας που δυσχέραιναν την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού μας προϊόντος. Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν υπήρχε από την αρχή ένας εθνικός οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση.»
Παρά τα ζητήματα αυτά ο κ. Ρέτσος σημείωσε ότι: «Τα έσοδα από τον τουρισμό κατά την τελευταία οκταετία -μιλάμε για άμεσες ταξιδιωτικές εισπράξεις- άγγιξαν το εντυπωσιακό νούμερο των 100 δισ. ευρώ σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. 100 δισ. Ευρώ! Θα μπορούσαν να είναι ακόμα μεγαλύτερα, σας το λέω με μεγάλη σιγουριά, αν είχε ενταχθεί ο τουριστικός τομέας σε μια λογική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς του, με μεγαλύτερη στρατηγική στόχευση. Έγιναν πολλά και σε δύσκολες συνθήκες –δεν θα ήθελα να ακουστώ ισοπεδωτικός– μπορούσαν όμως να γίνουν ακόμα περισσότερα αν υπήρχε ένα συγκροτημένο ολιστικό εθνικό σχέδιο. Αυτό, θα σήμαινε αυτομάτως χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Περισσότεροι φόροι και εισφορές. Μεγαλύτερη ρευστότητα στην αγορά. Ισχυρότερη στήριξη στις τοπικές κοινωνίες.»
Γιώργος Αλεξάκης