Κατά την διάρκεια των εργασιών του Συμβουλίου, ο κ. Νεράντζης, τόνισε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:
«Στο ζήτημα του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού των δικτύων ενέργειας από την παραγωγή και τη διανομή, η χώρα μας έχει ήδη αποσαφηνίσει, ότι στην παρούσα φάση το νομοθετικό πλαίσιο των Χωρών Μελών, όπως προέκυψε από τις σχετικές Οδηγίες για την εσωτερική αγορά του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου, είναι επαρκές για την αποτελεσματική λειτουργία των αγορών ενέργειας. Το ζήτημα του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού θα πρέπει επομένως να εξετασθεί ξανά σε μεταγενέστερο στάδιο, όταν θα έχουμε επαρκή στοιχεία για να αξιολογήσουμε την πορεία των απελευθερωμένων αγορών και των 27 Χωρών Μελών, καθώς και τα οφέλη που θα προκύψουν για τις οικονομίες και τους οικιακούς, τους εμπορικούς και τους βιομηχανικούς καταναλωτές ενέργειας.
Ειδικά για την Ελλάδα, η ανάπτυξη των δικτύων διανομής φυσικού αερίου προέχει οποιασδήποτε απόφασης για την απελευθέρωση της αγοράς αυτών, και για αυτό η Ελλάδα, η οποία ήδη έχει εξαιρεθεί της Κοινοτικής Νομοθεσίας για τις εταιρίες Διανομής Αερίου, θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση οποιασδήποτε νέας νομοθεσίας τη διατήρηση του άρθρου 28 παράγραφοι 4,5 & 8της Οδηγίας 2003/55/ΕΚ.
Όσον αφορά στην αγορά ηλεκτρισμού θεωρούμε, ότι ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός δεν θα προσφέρει επιπλέον προώθηση στην ενιαία αγορά, η ολοκλήρωση της οποίας θα επιτευχθεί μέσα από ένα μηχανισμό συνεργασίας των διαχειριστών στο πλαίσιο των περιφερειακών αγορών.
Όσον αφορά στις επενδύσεις σε υποδομές, στην αγορά φυσικού αερίου, η απελευθέρωσή της μετέβαλε δραστικά τον τρόπο, με τον οποίο λαμβάνονται οι αποφάσεις κατασκευής νέων υποδομών: Συγκεκριμένα σε αντίθεση με τον κεντρικό προγραμματισμό και υλοποίηση που ίσχυε προηγουμένως, ο οποίος καθίστατο δυνατός λόγω των μονοπωλιακών δικαιωμάτων εκμετάλλευσης από τις εθνικές εταιρείες αερίου, σήμερα η λήψη των σχετικών αποφάσεων έχει δυσχερανθεί γιατί η ανάληψη μακροχρόνιων υποχρεώσεων διακίνησης αερίου που είναι η βάση για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, τόσο upstream όσο και downstream, εμπεριέχει πλέον σημαντικό ρίσκο.
Για τη διατήρηση του ρυθμού υλοποίησης των επενδύσεων σε ικανοποιητικά επίπεδα ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος κρίσεων στην παροχή ενέργειας, πιστεύουμε ότι χρειάζονται τα ακόλουθα μέτρα:
a.Η διατήρηση και ίσως η ενίσχυση των δυνατοτήτων εξαίρεσης για ορισμένα χρόνια από την υποχρέωση πρόσβασης τρίτων σε νέες υποδομές που ήδη προσφέρει η κοινοτική νομοθεσία, και
b.Η ενίσχυση των διαχειριστών των δικτύων διανομής με χρηματοδοτήσεις από Κοινοτικά και Εθνικά Προγράμματα Επενδύσεων.
Επίσης, δεδομένου ότι ο κεντρικός προγραμματισμός δεν μπορεί πλέον να είναι πλήρης, διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης πρέπει να συνοδεύουν οποιαδήποτε επενδυτικά σχέδια εκπονούνται από τους εθνικούς διαχειριστές δικτύων, προκειμένου να βελτιστοποιείται το μέγεθος των αντίστοιχων έργων.
Είναι, τέλος, απαραίτητο ένα σταθερό ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο δεν θα επιβαρύνει υπέρογκα τις επενδύσεις. Σήμερα δεν υπάρχει ένα τέτοιο πλαίσιο για τις διασυνοριακές επενδύσεις και θα πρέπει να προσπαθήσουμε να το δημιουργήσουμε με κοινή προσέγγιση της Ε. Ένωσης. Θα πρέπει να καταστήσουμε σίγουρο ότι η αγορά θα δίνει τα σωστά μηνύματα για επενδύσεις σε διάφορα είδη υποδομών, ειδικότερα τις διασυνδέσεις φυσικού αερίου και ότι αυτές οι επενδύσεις δεν θα μπλοκάρονται από διαδικασίες που είναι υπερβολικά κοστοβόρες ή/και πολύπλοκες.
Όσον αφορά στον τομέα του ηλεκτρισμού θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών και των διαχειριστών συστημάτων μεταφοράς σε διασυνοριακές επενδύσεις προκειμένου να προωθηθεί η υλοποίηση των Περιφερειακών Αγορών και, σταδιακά, η ολοκλήρωση μιας Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς. Σε αυτό το πλαίσιο, η οικονομική στήριξη της Επιτροπής είναι κρίσιμης σημασίας, λαμβάνοντας υπόψη και την οικονομικότητα των έργων.»