Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει θέμα δημοσιονομικού κενού λόγω των προτεινόμενων φοροελαφρύνσεων που υπολογίζονται στο ποσό του 1 – 1,2 δισεκ. ευρώ. Επίσης προσπαθεί να περάσει από το μικροσκόπιο του κουαρτέτου όλες τις προτάσεις που έχει καταθέσει για σειρά ζητημάτων (κλίμακες, οικοδομή, ρυθμίσεις οφειλών κτλ) αλλά και να πείσει για το ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ που επηρεάζει καταλυτικά την πορεία των εσόδων.

Σημειώνεται ότι οι θεσμοί εξετάζουν εξονυχιστικά κάθε πρόταση της κυβέρνησης και πώς αυτή μπορεί να αποτυπωθεί τόσο στα νούμερα της ανάπτυξης όσο και των εσόδων. Σε σχέση με το σενάριο της ανάπτυξης του 2020 (η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι θα φτάσει στο 3%), κρατούν «μικρότερο καλάθι» ενώ εκφράζουν αντιρρήσεις και για την απόδοση του ΦΠΑ και των 120 δόσεων όπου βλέπουν μια «τρύπα» 500 εκατ. Ευρώ.

Πάντως η Αθήνα προτάσσει τα αποτελέσματα των τελευταίων ημερών σε σχέση με τις ρυθμίσεις των 120 δόσεων, την πορεία είσπραξης του ΦΠΑ, αλλά και τα στοιχεία του ΓΛΚ για τα έσοδα του Σεπτεμβρίου, που είναι κι ένας κρίσιμος μήνας για τα έσοδα.

Άλλο ένα θέμα συζήτησης είναι και τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα ( ANFA’s και SMP’s) τα οποία με βάση την συμφωνία του Eurogroup της 21ης Ιουνίου του 2018 η Ελλάδα θα μπορεί να χρησιμοποιήσει για αναπτυξιακούς σκοπούς. Ωστόσο δεν συνυπολογίζονται στο πρωτογενές πλεόνασμα και έτσι δεν μπορούν να το μειώσουν, κάτι που αποτελεί ένα από τα σημεία που το Υπ. Οικονομικών θα προσπαθήσει να αναθεωρήσει. Πάντως με αφορμή την επίσκεψη του αποχωρούνται Επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν Πιέρ Μοσκοβισί θα τεθούν τα θέματα αυτά αν και η νέα Κομισιόν θα πρέπει να πάρει αποφάσεις.

Επιπλέον επί τάπητος θα τεθούν και οι δομικές μεταρρυθμίσεις, όπου η πλευρά της Αθήνας επιθυμεί να κάνει μια «ρελάνς» ώστε να άρει αντιρρήσεις σε άλλα πεδία. Μένει βέβαια να φανεί αν αυτό θα πείσει την άλλη πλευρά.

Γιώργος Αλεξάκης