Οι υπεύθυνοι για τη χάραξη τόσο της νομισματικής όσο και της δημοσιονομικής πολιτικής αντιλήφθηκαν πολύ γρήγορα πως η πανδημία του νέου κορωνοϊού και τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα για να μπει φρένο στην εξάπλωσή της απαιτούν δραστικές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα. Το μεγάλο κράτος επέστρεψε έτσι, όλα τα εργαλεία της νομισματική πολιτικής συμβατικά και αντισυμβατικά βγήκαν στο τραπέζι και τα ταμπού άρχισαν να σπάνε το ένα μετά το άλλο. Αρκετοί κατέφυγαν ακόμη και στο χρήμα από το ελικόπτερο (απευθείας επιταγές στους πολίτες) και άλλοι σε λύσεις όπως η αγορά ομολόγων "junk", που θα φάνταζαν αδιανόητες σε άλλες περιόδους. 

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το ποσό των 15 τρισ. δολαρίων αφορά ουσιαστικά τις 10 κορυφαίες ανεπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη (G10) συν την Κίνα, αφού το να παρακολουθήσει κανείς το σύνολο των κρατικών μέτρων στήριξης δεν είναι εύκολη υπόθεση. Το Reuters υπολογίζει σε αυτό το ποσό το πόσο "φούσκωσαν" οι ισολογισμοί των κεντρικών τραπεζών από το ξέσπασμα της κρίσης, όλες τις νέες κυβερνητικές ενέσεις ρευστού και τις δεσμεύσεις για αύξηση δαπανών, όπως επίσης και κρατικές πιστώσεις και εγγυήσεις ύψους 7 τρισ. δολαρίων. Και αυτή βεβαίως είναι μόνο η αρχή. 

Η Morgan Stanley υπολογίζει ότι μόνο στις 4 μεγαλύτερες βιομηχανικά ανεπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη (G4) συν την Κίνα οι ισολογιμοί των κεντρικών τραπεζών θα έχουν επεκταθεί κατά 13 τρισ. δολάρια έως τα τέλη του 2021.  Στην περίπτωση των Fed (HΠΑ) και ΕΚΤ (Ευρωζώνη) υπολογίζεται ότι οι ισολογισμοί θα υπερβούν το 50% του ΑΕΠ.