Αυτό τόνισε στην ομιλία του ο Υφυπουργός Οικονομικών, στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής με αιχμή νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση οδηγιών της ΕΕ για το τραπεζικό σύστημα.
«Σε σχέση με την ανάκαμψη και εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και εδώ θα ήθελα να πω το βασικό στοιχείο. Με τις διατάξεις που εισάγουμε, ενισχύεται ακόμα περισσότερο η ανάγκη των τραπεζών να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους σε περίπτωση, ω, μη γένοιτο, που υπάρξει κρίση ή ανάγκη απορρόφησης ζημιών και ανακεφαλαιοποίησης, ώστε να μην υπάρξει λόγος προσφυγής σε κεφάλαια του Δημοσίου. Με άλλα λόγια, είναι και αυτό μία ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση, η οποία αφορά το λεγόμενο κεφαλαιακό «μαξιλάρι», το οποίο πρέπει να χτίσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες μέσα στα επόμενα χρόνια».
Ανέφερε και προσέθεσε: «Το θέμα της ρευστότητας το οποίο πρέπει να πηγαίνει στην πραγματική οικονομία, δηλαδή στα νοικοκυριά και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι κορυφαίας σημασίας για την Κυβέρνηση. Για αυτό έχουν δοθεί ήδη τεράστιοι πόροι μέσω του ΤΕΠΙΧ ΙΙ και του Ταμείου Εγγυοδοσίας. Έχουν εκταμιευθεί δάνεια ύψους 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ σε περίπου 32.000 επιχειρήσεις. Έχουν υλοποιηθεί στους πρώτους 6 κύκλους της Επιστρεπτέας Προκαταβολής και έχουν διοχετευθεί 7,3 δισεκατομμύρια ευρώ στην πραγματική οικονομία.
Έχουμε καταθέσει στοιχεία και είναι διαθέσιμα, που αποδεικνύουν ότι στο διάστημα Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2020 δόθηκαν αναστολές σε περίπου 400.000 επιχειρήσεις και ιδιώτες, συνολικού ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ. Θα αναφέρω και το τελευταίο κύριε Πρόεδρε, ότι με ρυθμίσεις και αναστολές το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει διευκολύνει δανειολήπτες με ποσά που ανέρχονται γύρω στα 45 δισεκατομμύρια ευρώ. Όπως αντιλαμβάνεστε, η ρευστότητα αυτή θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο από το Ταμείο Ανάκαμψης, όπου έρχονται και από εκεί σημαντικά κονδύλια.
Όσο αφορά όλη την άλλη θεωρία, η οποία αναπτύχθηκε γύρω από το θέμα της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιώς, το συμπέρασμα είναι σαφές και ότι μέσα σε ένα κράτος δικαίου, όπως είναι η Ελλάδα, υπάρχουν διακριτοί θεσμικοί ρόλοι του κράτους-Κυβέρνησης, του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, των Τραπεζών. Βάσει αυτών των κανόνων αυτή τη στιγμή εξελίσσονται όλες οι διαδικασίες.
Προσπαθούμε ώστε να υπάρξουν μηχανισμοί, οι οποίοι θα δώσουν τη δυνατότητα να μετακυλισθούν σε παραγωγικές επενδύσεις όλες εκείνες οι πλεονάζουσες, οι λιμνάζουσες, εάν θέλετε, αποταμιεύσεις, οι οποίες υπάρχουν ειδικά στα κράτη του Βορρά. Η όλη έννοια της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης είναι ότι στο βαθμό που θα έχει ολοκληρωθεί θα έχουμε τη δυνατότητα μιας ασφάλειας, μιας σιγουριάς οπουδήποτε και αν βρίσκεται εγκατεστημένη κάθε τράπεζα, και από την άλλη μεριά ότι θα υπάρχει δυνατότητα φθηνής ανταγωνιστικής χρηματοδότησης για τον πολίτη σε οποιοδήποτε κράτος - μέλος και αν βρίσκεται. Άρα όλα αυτά γίνονται και μόνο για τον Ευρωπαίο και τον Έλληνα πολίτη».
Παράλληλα σε σχέση τις διατάξεις που αφορούν το νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση της Οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις ο κ. Ζαββός ανέφερε.
«Πρόκειται για θεμελιακό νομοθέτημα του οποίου η πέμπτη προσαρμογή, η λεγόμενη CRD-V, είναι μία πρόσθεση σημαντικών διατάξεων πάνω σε ένα νομοσχέδιο, στο οποίο, όπως αντιλαμβάνεστε, έχουν προηγηθεί τουλάχιστον τέσσερις προηγούμενες τροποποιήσεις. Πρόκειται για ένα ακρογωνιαίο λίθο της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Ένωσης, και το κύριο μήνυμα είναι ότι με αυτό το νομοσχέδιο ενισχύεται ακόμα περισσότερο το τραπεζικό σύστημα, η ανθεκτικότητά του, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται καλύτερα οποιουσδήποτε οικονομικούς κλυδωνισμούς και ενισχύονται οι τράπεζες για να μπορέσουν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούν ακόμα καλύτερα την πραγματική οικονομία.
Με αυτό το νομοσχέδιο ορίζεται αυτή τη στιγμή η διαδικασία με την οποία τα εποπτικά κεφάλαια, που οφείλει να διαθέτει κάθε τράπεζα, πρέπει να είναι επαρκή για να αντιμετωπίζει κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από τις δικές της επενδυτικές επιλογές, και πρέπει να έχει αυτά τα κεφάλαια ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται κυρίως σε περιόδους στις οποίες υπάρχουν σημαντικές συστημικές κρίσεις.
Πιο συγκεκριμένα, εδώ θα ήθελα να επισημάνω μια σειρά διατάξεων που:
- Πρώτον, αφορούν τη διαδικασία έγκρισης και άμεσες εποπτικές εξουσίες σε ορισμένες εταιρείες συμμετοχών, που πρέπει να γίνονται βάσει ενοποιημένης εποπτείας.
- Ένα δεύτερο θέμα και πολύ σημαντικό είναι το θέμα των Ομίλων τρίτων χωρών, οι οποίοι υποχρεούνται στην ευρωπαϊκή επικράτεια να εγκαταστήσουν ενδιάμεση μητρική εταιρεία, ώστε να παρακολουθούνται καλύτερα οι δραστηριότητές τους και ειδικά, δίνεται αυτή η εξουσία στις κατά τόπον επιφορτισμένες για την εποπτεία εποπτικές αρχές.
- Μια άλλη διάταξη αφορά την υποχρέωση των υποκαταστημάτων πιστωτικών ιδρυμάτων τρίτων χωρών να δίνουν περισσότερα στοιχεία και εκθέσεις. Το θέμα εδώ, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι στη μεν Ευρωπαϊκή Ένωση οι τράπεζες οι οποίες είναι εγκατεστημένες, είναι δηλαδή θυγατρικές μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν τη δυνατότητα της ενιαίας άδειας. Όταν όμως μία τράπεζα τρίτης χώρας θέλει να εγκατασταθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν δεν εγκατασταθεί ως θυγατρική, αλλά εγκατασταθεί ως υποκατάστημα, τότε δεν υπάρχει ενιαίο καθεστώς, αλλά το κάθε κράτος - μέλος μπορεί να αποδεχθεί ή όχι την εγκατάσταση. Δηλαδή, η Ελλάδα μπορεί να αποδεχτεί μια εγκατάσταση, ενώ η Ιταλία να αρνηθεί. Εκεί, όμως, που θα υπάρξει εγκατάσταση υπάρχει υποχρέωση αυτό το υποκατάστημα να υποβληθεί σε μια σειρά προϋποθέσεων και υποβάλλεται σε μια σειρά διαδικασιών διαφάνειας, η οποία προστατεύει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα».
Γιώργος Αλεξάκης
