Διάλογος σημαίνει διαφάνεια.’ρα, ο διάλογος είναι εξ ορισμού χωρίς παγίδες. Για τον ΣΕΒ, πάντως, δεν υπάρχουν εκ προοιμίου θέσεις. Υπάρχει, όμως, μία αφετηρία από την οποία μπορεί να ξεκινήσει ο διάλογος, με άμεσο στόχο τη λήψη αποφάσεων σε σύντομο χρονικό ορίζοντα.
Οι δυνάμεις της εργασίας εργοδότες και εργαζόμενοι συντηρούν με τις εισφορές τους ένα ασφαλιστικό σύστημα που, σήμερα, δεν προσφέρει πλέον ουσιαστικές παροχές και ασφάλεια στους εργαζόμενους.Ταυτόχρονα, ακόμη και η μεσοπρόθεσμη επιβίωσή του είναι αμφισβητούμενη, τονίζει ο ΣΕΒ.«Η επίλυση του προβλήματος αυτού, κατά τρόπο κοινωνικά δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο, είναι ευθύνη όλων μας.Αλλά είναι, τελικά, και προς συμφέρον όλων μας», τονίζει με έμφαση η διοίκηση του ΣΕΒ.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης η σωστά οργανωμένη, ποιοτική και οικονομικά επαρκής κοινωνική ασφάλιση εξασφαλίζει τον εργαζόμενο απέναντι σε απρόσμενες εξελίξεις και κινδύνους ενώ, παράλληλα, στηρίζει την ανάπτυξη -που αποτελεί τον κύριο πόρο χρηματοδότησηςτου συστήματος.
Το Κράτος φέρει, διαχρονικά, το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο του ασφαλιστικού συστήματος.Η κακή διαχείριση των αποθεματικώνκαι η χρόνια κομματικοποίηση των Ταμείων οδήγησε στην υποβάθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ενσωματώνοντάς το στο πελατειακό σύστημα.
Γι αυτό ακριβώς και ο ΣΕΒ πιστεύει ότι ο διάλογος για την εξυγίανση του Ασφαλιστικού είναι, σε μεγάλο βαθμό, υπόθεση και ευθύνη και των ίδιων των κοινωνικών εταίρων. Οι ίδιες οι δυνάμεις της εργασίας πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για μία δίκαιη και βιώσιμη λύση, που θα απεγκλωβίσει το πρόβλημα από τη στείρα κομματική αντιπαράθεση, καθώς και από τη φοβία του πολιτικού κόστους και θα εξασφαλίζει το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Ασφάλεια για τον εργαζόμενο δεν είναι η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και ο εφησυχασμός. Η παράταση της αβεβαιότητας και η συγκάλυψη των προβλημάτων ωθεί το σύστημα βαθύτερα στο τέλμα της ανυποληψίας, ιδιαίτερα για τους νεότερους εργαζόμενους, και υποσκάπτει τα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης των γενεών.
"Οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι σ αυτούς που επενδύουν στη δουλειά τους. Οφείλουμε να επιδείξουμε ευθύνη απέναντι στις γενιές που έρχονται. Αν δεν προχωρήσουμε συνειδητά στην αναγκαία αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος, καταδικάζουμε τα παιδιά μας να δουλεύουν πιο σκληρά από εμάς προκειμένου να πληρώσουν τις δικές μας συντάξεις.Και καταδικάζουμε τα εγγόνια μας να δουλεύουν πιο σκληρά από τα παιδιά μας και να μην μπορούν ούτε να πληρώσουν τις συντάξεις των παιδιών μας", καταλήγει ο ΣΕΒ.