Tι προτείνει η ΠΑΣΕΓΕΣ

«Σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται από την οικεία Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, να μην αποκλείεται η χωροθέτηση εγκαταστάσεων εκμετάλλευσης ηλιακής ενέργειας (φωτοβολταϊκά) σε έκταση τουλάχιστον μέχρι 30% της γης ανά γεωργική εκμετάλλευση με φορείς φυσικά πρόσωπα κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, ομάδες αγροτών ή αγροτικούς συνεταιρισμούς».

Αυτό θα βοηθήσει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών από αγρότες. Δεν θα είχε νόημα να προτείνει κανείς να αξιοποιείται μία κατ' αποκοπή έκταση του γεωργικού κλήρου ανά αγρότη για τον απλό λόγο ότι η κάθε τεχνολογία απαιτεί διαφορετική έκταση για το ίδιο αποτέλεσμα. Για παράδειγμα 100 κιλοβάτ φωτοβολταϊκών απαιτούν περί τα 2,5 στρέμματα αν χρησιμοποιήσει κανείς κρυσταλλικά φωτοβολταϊκά, 3,5 - 4,5 στρέμματα αν χρησιμοποιήσει φωτοβολταϊκά λεπτού υμενίου και 5,5 - 6 στρέμματα, αν χρησιμοποιήσει σύστημα παρακολούθησης του ήλιου.

Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ), το 2003 υπήρχαν στην Ελλάδα περί τα 40.000.000 στρέμματα χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης, εκ των οποίων τα 34.000.000 εξ αυτών αντιπροσώπευαν εκτάσεις καλλιεργειών. Ουδείς έχει σαφή εικόνα αναφορικά με την έκταση της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας. Ωστόσο, σίγουρο είναι ότι πρόκειται για την πλειοψηφία. Ο Ν. 3468/06 για τις ΑΠΕ, θέτει ως στόχο την εγκατάσταση 700 MW φωτοβολταϊκών έως το 2020. Οι απαιτήσεις σε γη για την υλοποίηση αυτού του στόχου, δεν ξεπερνά τα 15.000 στρέμματα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η πλήρης υλοποίηση αυτού του εθνικού στόχου για τα φωτοβολταϊκά, ακόμα και στην περίπτωση που η εγκατάστασή τους γινόταν αποκλειστικά σε αγροτική γη, γεγονός που δεν βρίσκει πρακτική εφαρμογή, απαιτεί έκταση ίση προς το 0,044% των συνολικών καλλιεργούμενων εκτάσεων ή το 0,038% της χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης!