Στα ίδια περίπου επίπεδα αναμένεται η ανάπτυξη του 2006 Μετά την ανάπτυξη της τάξης του 3,7% το 2005, η οποία τελικώς ήταν σχετικώς ισχυρή, προβλέπεται ότι και το 2006 θα συνεχισθεί η αύξηση του ΑΕΠ με ρυθμό που θα κυμανθεί περί το 3,5%. Κινητήρια δύναμη της ανόδου θα είναι η εγχώρια ζήτηση και ιδιαίτερα η συνεχιζόμενη δυναμική πορεία της ιδιωτικής κατανάλωσης. Από την άλλη πλευρά διαφαίνεται και η πιθανότητα αντιστροφής της πτωτικής πορείας των επενδύσεων και ελαφράς αυξήσεώς τους. Οι προβλέψεις αυτές στηρίζονται στην υπόθεση της αποδοτικής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Σταδιακή βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος Η πιθανότητα επαλήθευσης των σχετικώς αισιόδοξων προοπτικών για το 2006 ενισχύεται από τη διαφαινόμενη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, η οποία καταγράφεται τους τελευταίους μήνες. Η πτωτική πορεία που είχε αρχίσει τον Μάιο του 2004 φαίνεται ότι ανακόπτεται στα μέσα του 2005 και έκτοτε η εξέλιξη του σχετικού δείκτη της Ε.Ε. χαρακτηρίζεται από βραδεία μεν, αλλά ανοδική τάση. Η τάση αυτή ενδυναμώνεται στα τέλη του 2005, όταν ο δείκτης σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Η βελτίωση συνεχίσθηκε και τον Ιανουά-ριο του 2006 με σχετικώς έντονο ρυθμό. Η αντιστροφή του κλίματος εντοπίζεται σε όλους τους τομείς της οικονομίας, με διαφορετική ωστόσο ένταση: είναι εμφανέστερη και μεγαλύτερης διάρκειας στις επιχειρηματικές προσδοκίες, ενώ η καταναλωτική εμπιστοσύνη παραμένει χαμηλή με ενδείξεις πιθανής βελτίωσης μόνο στις αρχές του 2006. Πρόοδος στη δημοσιονομική προσαρμογή, παραμένουν όμως αβεβαιότητες Οι δημοσιονομικές εξελίξεις παρουσιάζονται τελικώς ευνοϊκότερες από τις αναμενόμενες, κυρίως λόγω ανάκαμψης των εσόδων στα τέλη του έτους. Ιδιαίτερα θα πρέπει να επισημανθεί ο περιορισμός του ελλείμματος κατά 2,3 ποσοστιαίες μονάδες. Πρόβλημα παραμένουν οι πρωτογενείς δαπάνες, καθώς η επιβαλλόμενη επιβράδυνση του ρυθμού ανόδου τους δεν φαίνεται να είναι αρκετή. Ο Προϋπολογισμός του 2006 δεν διαφοροποιείται ουσιαστικά στον τομέα των πρωτογενών δαπανών, οι οποίες προβλέπεται ότι θα αυξηθούν κατά 6,4%, ταχύτερα δηλαδή απ’ ότι αυξήθηκαν εφέτος. ΄Ετσι, ο φιλόδοξος στόχος περιορισμού του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης κάτω από το κρίσιμο όριο του 3%, που προβλέπεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, εξαρτάται καθοριστικά από την αύξηση των εσόδων. Η αύξηση μπορεί μεν να επιβάλλεται από τον επείγοντα χαρακτήρα των προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν στο άμεσο μέλλον, δε μπορεί όμως να αποτελέσει μόνιμο στοιχείο της δημοσιονομικής πολιτικής, καθώς τα έσοδα υπόκεινται στις αβεβαιότητες και διακυμάνσεις της οικονομικής συγκυρίας. Σταθερή, βιώσιμη και μη ανατρέψιμη βελτίωση της δημοσιονομικής κατάστασης μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συστηματική μείωση των δημοσίων δαπανών. Είναι βέβαια σαφές ότι η μείωση αυτή συνεπάγεται μεγάλου εύρους αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ασφαλώς απαιτούν χρόνο για να εφαρμοσθούν και να αποδώσουν. Γι’ αυτό απαιτείται ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που θα επικεντρώνεται στις δαπάνες με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα και θα υπερβαίνει χρονικά τα στενά όρια ενός Προϋπολογισμού. Κεντρικό ζήτημα σ’ ένα τέτοιο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προσαρμογής θα είναι βέβαια οι δαπάνες για το ασφαλιστικό, που πρέπει να αντιμετωπισθούν στο πλαίσιο γενικότερων αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα. Επιταχύνονται οι διαρθρωτικές αλλαγές Στο δεύτερο εξάμηνο του 2005 συνεχίσθηκε η προσπάθεια της οικονομικής πολιτικής να αντιμετωπίσει χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Ειδικότερα σημειώνεται ο νέος νόμος για τη λειτουργία των ΔΕΚΟ, ο οποίος αγγίζει άμεσα τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, το μέγεθος και ο τρόπος λειτουργίας του οποίου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Με την εφαρμογή του νόμου διευκολύνεται ο εκσυγχρονισμός της λειτουργίας αυτών των δημόσιων επιχειρήσεων, η βελτίωση της αποδοτικότητάς τους και των οικονομικών τους στοιχείων, αλλά και μία καλύτερη θωράκιση στην αναμενόμενη