Από τη μία οι αλληλοκατηγορίες και η καπηλεία του δράματος, από την άλλη οι διενέξεις για τις αλλαγές στον ΠΚ, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεχτεί τα περισσότερα πυρά.
Δεν είναι βεβαίως αμελητέο το πόσο αυστηρές είναι οι ποινές για ένα βιαστή, και το κατά πόσο περιορίζονται τα νομικά ‘’παραθυράκια’’ που μπορεί να έχει προκειμένου να πέσει στα μαλακά. Η τιμωρία του δια μέσου της δικαιοσύνης είναι μόνο η μία πλευρά του πολυσύνθετου αυτού ζητήματος, που απαιτεί να εξετάσουμε και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γεννιούνται τέτοιες διαστροφές και ενθαρρύνονται τέτοια περιστατικά, αλλά και το ποια είναι τα μέτρα που θα πάρει εν συνεχεία το κράτος προκειμένου να στηριχτεί και να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του ένα παιδί ή ένας ενήλικας με τέτοια βιώματα.
Τελικά ισχύουν οι δηλώσεις του Κοντονή ότι «επί του ΠΚ του ΣΥΡΙΖΑ οι ποινές για αδικήματα κατά των παιδιών ήταν για γέλια», αλλά και οι ισχυρισμοί του Κουμουτσάκου για το ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την αυστηροποίηση των ποινών για το αδίκημα του βιασμού»; Μια ματιά στις προηγούμενες διατάξεις αλλά και στις αλλαγές του θα διαλευκάνει την υπόθεση.
Έπεφταν στα μαλακά επί ΣΥΡΙΖΑ οι διαπράττοντες αδικήματα κατά ανηλίκων;
Συγκεκριμένα στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα αναφέρεται:
Βιασμός ανηλίκου κατ' εξακολούθηση (336 ΠΚ)
Ο βιασμός είτε ενηλίκου, είτε ανηλίκου ήταν πάντοτε και παρέμεινε και με τον ΠΚ του 2019 κακούργημα. Με τον ΠΚ του 2019 έγινε κακούργημα ακόμη και η τέλεσή του χωρίς την άσκηση βίας, μόνο λόγω έλλειψης συναίνεσης του θύματος. Με τον τρόπο αυτόν διευρύνθηκε το πεδίο εφαρμογής του βασικότερου εγκλήματος που αφορά προσβολές της σεξουαλικής ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης του σώματος.
Διακεκριμένη περίπτωση μαστροπείας με χρήση ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας (349 ΠΚ)
Το έγκλημα ήταν κακούργημα με τον ΠΚ του 2019 και παραμένει κακούργημα.
Γενετήσια πράξη με ανήλικο (339 ΠΚ)
Το έγκλημα της γενετήσιας πράξης με ανήλικο ήταν κακούργημα με τον ΠΚ του 2019 και παραμένει κακούργημα.
Διακεκριμένη περίπτωση κατάχρησης ανηλίκου από πρόσωπο που δέχεται τις υπηρεσίες του ανήλικου κατ’ εξακολούθηση (342 ΠΑΡ. 1 ΕΔ. Β΄ ΠΚ)
Το έγκλημα της κατάχρησης ανηλίκου, όπως πρόκειται εν προκειμένω, ήταν κακούργημα με τον ΠΚ του 2019 και παραμένει κακούργημα.
Κατάχρηση ανηλίκου (342 ΠΑΡ. 1 ΠΚ)
Iσχύουν τα ίδια ακριβώς με όσα αναφέρονται παραπάνω , αφού πρόκειται για το ίδιο έγκλημα.
Διακεκριμένη περίπτωση πορνογραφίας ανηλίκων (348Α ΠΚ)
Το έγκλημα της διακεκριμένης περίπτωσης πορνογραφίας ανηλίκων αν συνδέεται με τη χρησιμοποίηση ανηλίκου 12 χρονών, όπως πρόκειται εν προκειμένω, ήταν κακούργημα με τον ΠΚ του 2019 και παραμένει κακούργημα.
Όλα τα παραπάνω ήταν και παραμένουν κακουργήματα και με τους δύο Ποινικούς Κώδικες. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως και τα υπόλοιπα κόμματα του Κοινοβουλίου υπερψήφισαν τις αυστηροποιήσεις των ποινών επί του ΠΚ και ας είχαν διαφωνήσει επί της αρχής με το νομοσχέδιο.
Ειδικότερα, στα πρακτικά για το άρθρο 71 του Ποινικού Κώδικα, που ψηφίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο, αναφέρεται:
Άρθρο 71 ως έχει
ΟΜΟΦΩΝΑ
Ν.Δ.: ΝΑΙ
ΣΥΡΙΖΑ: ΝΑΙ
Κίνηµα Αλλαγής: ΝΑΙ
Κ.Κ.Ε.: ΝΑΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ: ΝΑΙ
ΜέΡΑ25: ΝΑΙ
Τι προβλέπει το άρθρο 71 του νέου Ποινικού Κώδικα
Άρθρο 71
Βιασµός – Τροποποίηση των παρ. 3 και 4 του άρθρου 336 ΠΚ
Στο άρθρο 336 ΠΚ:
α) τροποποιείται η παρ. 3 µε την προσθήκη της περίπτωσης του ανήλικου θύµατος και ως προς το πλαίσιο ποινής, β) στην παρ. 4 η λέξη «επιχειρεί» αντικαθίσταται από τη λέξη «τελεί» και το άρθρο 336 διαµορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 336
Βιασµός
- Όποιος µε σωµατική βία ή µε απειλή σοβαρού και άµεσου κινδύνου ζωής ή σωµατικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης τιµωρείται µε κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών.
- Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας µε αυτήν πράξεις.
- Αν η πράξη της παρ. 1 έγινε από δύο ή περισσότερους δράστες που ενεργούσαν από κοινού ή είχε ως συνέπεια τον θάνατο του παθόντος ή αν ο παθών είναι ανήλικος, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη.
- Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1, τελεί γενετήσια πράξη χωρίς τη συναίνεση του παθόντος, τιµωρείται µε κάθειρξη έως δέκα (10) έτη.»
Πρακτικά λοιπόν αυτό που άλλαξε στις περιπτώσεις βιασμών με τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα είναι το ότι σε περίπτωση θανάτου του θύματος, σε περίπτωση ομαδικού βιασμού, αλλά και σε περιπτώσεις βιασμών ανηλίκων μπορεί να επιβληθεί ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Θεμιτή η κριτική πάντα και ορθώς επιδιώκονται και οι αυστηροποιήσεις των ποινών σε τέτοιες περιπτώσεις. Ας σεβαστούμε όμως το δράμα των θυμάτων και ας δουλέψει η κοινωνία σε τέτοια κατεύθυνση που να μπορεί να βοηθήσει τα θύματα και να μιλάνε και να δικαιώνονται, αλλά και να μπορούν να ανταπεξέλθουν στη μετέπειτα ζωή τους.
Γιατί με τι ψυχική δύναμη θα υπομείνει το στίγμα του θύματος στην κοινωνία, αλλά και θα μπορέσει να δει τον κόσμο, όπως πριν;
Ποια στήριξη από κρατικές υποδομές ψυχολόγους, γιατρούς κ.α θα βρει στην προσπάθειά του να μιλήσει, αλλά και να ξεπεράσει τα βιώματά του;
Συμπερασματικά, εκτός από τις ποινές πρέπει να δούμε πως το κράτος θα μπορέσει να περιορίσει τέτοιες πράξεις. Πως θα περιοριστεί το απαράδεκτο καθεστώς της παιδικής εργασίας. Πως θα αντιμετωπιστούν οι έμφυλες, αλλά και οι φυλετικές διακρίσεις κ.α.
Αναφέρουμε ως τροφή για σκέψη ένα κομμάτι από τα όσα έχουν διαρρεύσει για την δράση του 53χρονου, φερόμενου και ως μαστροπού:
Έλεγε στους υποψήφιους πελάτες του ανήλικου κοριτσιού, πως ήταν 16 χρονών, ορφανή, από την Αλβανία. Σε άλλα μέσα έχουν αφεθεί υπόνοιες ότι ήταν και Ρομά. Όχι ασφαλώς ότι θα άλλαζε κάτι, στην περίπτωση που είναι ελληνικής υπηκοότητας. Ας σκεφτούμε όμως πόσο μεγαλύτερη ευκολία έχει κάποιος που θέλει να εκμεταλλευτεί ένα παιδί, όταν γνωρίζει ότι κανείς δεν θα το ψάξει ή ότι ανήκει σε κάποια ευάλωτη κοινωνική ομάδα.
