Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Παπαθανάσης υπογράμμισε ότι «η ενσωμάτωση της Οδηγίας στοχεύει στην προώθηση της ανεξάρτητης διαβίωσης και της αυτόνομης επιλογής των ατόμων με αναπηρία, και στην ενίσχυση της προσπάθειας για την ισότιμη συμπερίληψή τους στην οικονομική και κοινωνική ζωή».
Ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης επισήμανε εξάλλου ότι η Οδηγία που ενσωματώνεται στην ελληνική έννομη τάξη εντάσσεται και στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και η Ελλάδα, στο πλαίσιο της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών, για τα δικαιώματα των ατόμων αναπηρία.
«Για εμάς η ενσωμάτωση της Οδηγίας είναι πάρα πολύ σημαντική. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η χρησιμοποίηση των υπηρεσιών και των προϊόντων είναι μια ικανή και αναγκαία συνθήκη για την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική ζωή», είπε ο Βασίλης Κούτσιανος, γενικός γραμματέας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ). Ο γγ της ΕΣΑμεΑ, επισήμανε εξάλλου ότι «θα πρέπει επιτέλους να θεσπιστεί το Εθνικό Σήμα Προσβασιμότητας τόσο για τα αγαθά, τα προϊόντα και τις υπηρεσίες όσο και για τα τεχνικά έργα».
«Ένα μέσο για να απαλλαγούν οι μεγάλες ή οι μικρές επιχειρήσεις από την υποχρέωση να εξασφαλίζουν την προσβασιμότητα στα προϊόντα και στις υπηρεσίες τους είναι, δυστυχώς, η διάταξη που λέει ότι αν το κόστος είναι υπερβολικό και αν μπορούν αυτό να το τεκμηριώσουν, τότε για εμάς δυστυχώς απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή», επισήμανε ο Γιώργος Χρηστάκης, γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών.
«Αναμφισβήτητα τασσόμαστε υπέρ στις βασικές μεταβολές που πρέπει να προκύψουν στην προσβασιμότητα όσον αφορά την καθημερινότητα του πολίτη με ειδικές ανάγκες, όσον αφορά τις μετακινήσεις, την επικοινωνία, τα θέματα υγείας, προσβασιμότητα στο διαδίκτυο. Αυτά είναι πολύ βασικά στοιχεία τα οποία πρέπει να γίνουν από τις εταιρείες», είπε ο Στέφανος Γεωργιάδης, εκ μέρους της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ).
Σημείωσε ωστόσο ότι «η ελληνική αγορά στηρίζεται στη μικρομεσαία και μικρή επιχειρηματικότητα, η οποία θα πρέπει ουσιαστικά, είτε με την θέληση της, αλλά και μέσα από χρηματοδοτικά εργαλεία, να δίνει πρόσβαση στον άνθρωπο που έχει ανάγκη».
Ο κ. Γεωργιάδης επικαλέστηκε την περίπτωση των διανομέων και επισήμανε: «Είναι δυσανάλογο να ζητάμε από έναν διανομέα ή ουσιαστικά έναν διακινητή προϊόντος, να ελέγχει τις τεχνικές προδιαγραφές. Αυτό, δεν μπορεί να γίνει. Αυτό γίνεται μόνο από τους κατασκευαστές και κυρίως είναι ευθύνη που ανήκει στον ελεγκτικό μηχανισμό του κράτους».
