Η "Παγκόσμια Επιβάρυνση Ασθενειών" του 2013 παρέχει την πιο ολοκληρωμένη και επίκαιρη εκτίμηση του ετήσιου αριθμού θανάτων από 240 διαφορετικές αιτίες σε 188 χώρες και σε διάστημα 23 ετών-από το 1990 ως το 2013. Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης του 2013 η αύξηση του προσδόκιμου ζωής οφείλεται στη μείωση του ποσοστού των θανάτων από καρκίνο και από καρδιακά νοσήματα στις πλούσιες χώρες και στα υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης από διάρροια, ελονοσία και φυματίωση στις πιο φτωχές. Άπό την ανάλυση των στοιχείων της έρευνας προκύπτει ότι το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται παντού στον κόσμο, με εξαίρεση τη νότια υποσαχάρια Αφρική, όπου οι θάνατοι από τον ιό HIV και το AIDS μείωσαν κατά μία πενταετία  το μέσο προσδόκιμο μετά το 1990.

Παρ' όλο που οι θάνατοι από HIV/AIDS παγκοσμίως μειώνονται κάθε χρόνο από το 2005 κι έπειτα, το HIV/AIDS παραμένει η συχνότερη αιτία πρόωρου θανάτου σε 20 από τις 48 χώρες της υποσαχάριας Αφρικής.

Σύμφωνα με τον επικεφαλή της έρευνας Κρίστοφερ Μάρεϊ,καθηγητή Παγκόσμιας Υγείας στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, η τεράστια αύξηση που σημειώθηκε στη συλλογική δράση και στη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση των πιθανώς θανατηφόρων ασθενειών όπως διάρροια, ιλαρά, φυματίωση, HIV και ελονοσία είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα καθώς συνέβαλε στη μείωση των ποσοστών των θανάτων και στην επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής. Σύμφωνα βέβαια με τον ίδιο, κάποιες σοβαρές χρόνιες παθήσεις έχουν αγνοηθεί και αναδεικνύονται σε απειλητικές για τη ζωή, ειδικά οι διαταραχές από παρενέρεγειες φαρμάκων, η κίρρωση του ήπατος, ο διαβήτης και οι παθήσεις των νεφρών.