Δύσκολη νύχτα, δεν βλέπαμε καλά. Οι πιο ηλικιωμένοι σκόνταφταν και γρήγορα ξανασηκώνονταν, αφού οι οδηγοί τους έσπρωχναν με ξύλινα κοντάρια για να περπατήσουν πιο γρήγορα. Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε στο ποτάμι που βρίσκεται στα σύνορα Τουρκίας-Ελλάδας. Βάρκες πολλές συνωστίζονταν στην ακτή για να μας παραλάβουν. Σε κάθε μία μπαίναμε τέσσερα άτομα. Το κρύο ήταν τσουχτερό και ο αέρας έντονος. Το φουσκωτό άρχιζε να στριφογυρίζει επικίνδυνα, νιώθαμε πως ο κλοιός αρχίζει να σφίγγει. Λίγα λεπτά αργότερα το κάναμε. Μείναμε στη θάλασσα για 45 περίπου λεπτά. Δεν μπορούσαμε να βρούμε το δρόμο μας, ήταν 3 περίπου το πρωί. Κάποιοι δεν βγήκαν ποτέ ζωντανοί.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο penna.gr