Ο τετραπληγικός Ρεν εδώ και χρόνια βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι του νοσοκομείου σε κωματώδη κατάσταση. Οι γονείς του ξέρουν πως δεν θα ζήσει. Μέχρι να έρθει το τέλος δεν θα σταθεί στα πόδια του, δεν μπορεί να φάει, ενώ γνωρίζει ότι δεν θα κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Νιώθουν ανήμποροι να τον βοηθήσουν και πιστεύουν πως αν «σβήσει» θα ηρεμήσει. Έπειτα από πολλή σκέψη, κατέληξαν στη λύση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, ή αλλιώς ευθανασίας. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) την περασμένη εβδομάδα έδωσε το «πράσινο φως» στη Γαλλία ώστε να προχωρήσει την διαδικασία, ενώ επικύρωσε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο είχε επιτρέψει στους γιατρούς να διακόψουν την ενδοφλέβια παροχή τροφής και νερού που κρατούν στη ζωή τον 38χρονο Βενσάν Λαμπέρ, θύμα τροχαίου ατυχήματος το 2008.
Η Έλλα-Λουίζ από το Βέλγιο, ήταν μόλις έξι μηνών, όταν διαγνώστηκε με μια ανίατη γενετική ασθένεια. Πέθανε τέσσερις μήνες μετά. «Τις τελευταίες τέσσερις-πέντε μέρες της Ελλα-Λουίζ, δεν υπήρχε ποιότητα, δεν υπήρχε αξιοπρέπεια. Είτε για εκείνη, είτε για τη ζωή της. Το μόνο που συνέβαινε ήταν να αδυνατίζει όλο και περισσότερο, γιατί κατανάλωνε τα δικά της αποθέματα. Είχε χάσει πολλά κιλά και ο πόνος της, φαινόταν ότι ήταν αφόρητος. Ήμουν πολύ θυμωμένη. Το παιδί μου βασανίστηκε για μήνες. Αν υπήρχε η δυνατότητα για υποβοηθούμενο θάνατο, θα είχε γλιτώσει το βουβό μαρτύριο», είχε εξηγήσει η μητέρα του άρρωστου παιδιού.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο penna.gr
