Η κανακεμένη έπαρση όμως, για τους πολιτικά ανώριμους, είναι κακός σύμβουλος. Και σε συνδυασμό με την επαναπαυμένη ημιμάθεια, συνήθως αποβαίνει ολέθρια.

Τι τα ήθελε εκείνα τα ακραία, ότι αυτός θα βαράει τα όργανα και οι αγορές με την κυρία Μέρκελ να σέρνει απρόθυμα το χορό θα χόρευαν πεντοζάλη;

Προσπέφτει αυτές τις ώρες καταρρακωμένος ικέτης έξω από τα ψηλά τείχη του Βερολίνου, εκλιπαρώντας να μας δώσει η «Διεθνής των σαράφηδων» του ΔΝΤ και τ΄ αρπακτικά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της κραταιάς Bundesbank που εκπροσωπεί ο βλοσυρός Σόϊμπλε, ένα τρίτο, βαρύτερο ακόμα Μνημόνιο…

Ο ίδιος, πετώντας λευκή πετσέτα στη Βουλή, άγρια χαράματα του περασμένου Σαββάτου, αναγνώρισε καταπτοημένος ότι εδώ που οδήγησε την κατάσταση, «δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα». Κι όλη του σχεδόν η ομιλία, αναλώθηκε στην προσπάθεια να πείσει για τις αγνές του προθέσεις…

Οι υπερήφανες συγκινήσεις ωστόσο, που έταξε στους απλούς ανθρώπους βουλιάζουν τώρα μέσα στους οχετούς της ιστορίας. «Ο σπόρος δημοκρατίας και αξιοπρέπειας που ρίξαμε θα φέρει καρπούς και σε άλλους λαούς στην Ευρώπη», ψέλλισε. Του είπε κανένας Έλληνας ότι θέλει να γίνει ήρωας με το ζόρι; ‘Η μήπως είχε προετοιμάσει τους πολίτες για αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, σε αυτήν την αποτρόπαιη και εκδικητική Ευρώπη, με κλειστές τράπεζες και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα; Εθνικό Σχέδιο θέλαμε, για ν΄ αλλάξουν λίγο οι διαθέσεις κι ο τρόπος που βλέπαμε τη δυστυχία μας...

Πολιτικά σενάρια τεκτονικών μετατοπίσεων, διατρέχουν τώρα την ατμόσφαιρα στα στέκια του αθηναϊκού κέντρου. Και κάποια από αυτά, δεν περιλαμβάνουν τον ίδιο… Οι αδίστακτοι δανειστές, ζητούν πολιτικές εγγυήσεις και προχωρώντας την ατίμωση μέχρι την άκρη, του λένε κατάστηθα πως δεν τον εμπιστεύονται, προσβάλλοντας ανενδοίαστα για μια ακόμα φορά, τους πολίτες της χώρας.

Οι ώρες για την τύχη της Ελλάδας, περνάνε δραματικά και ο Τσίπρας, έχει πια πολύ συγκεκριμένες επιλογές μπροστά του…

Πηγή: penna.gr