Ανεπίδοτες επιστολές

10:03 - 23 Οκτ 2016 | Trends

Σηκωνόταν τότε μια αντάρα ψηλά απ΄ το βουνό, εκείνους τους σκληρούς χειμώνες, που έπαιρνε τα πλάγια και κατηφόριζε σιγά- σιγά και μακρόσυρτα κι έζωνε επίφοβα τα περίκλειστα σπίτια μας. Τα κύκλωνε χωρίς αντίσταση η πυκνή ομίχλη τα πράγματα και σώπαιναν σαν έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο, οι άνθρωποι και τα ζώα.

Απο τη μεριά της Γκολίνας οι λύκοι ουρλιάζανε, μεταδίδοντας ρίγος στους ζωντανούς ώστε, να ευγνωμονούν την ασφάλεια της σπιτικής θαλπωρής. «Αλοί σ' αυτούς που είναι στο δρόμο...» μονολογούσε η μάγισσα γιαγιά μου η Φωτεινή και σταυροκοπιόταν με δέος μπροστά στα καπνισμένα εικονίσματα.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο penna.gr

Ετικέτες