Εισχωρώντας όλο και βαθύτερα στις απρόσιτες περιοχές αποκλειστικά προσωπικών επιλογών, το κράτος με τη βοήθεια «έγκυρων» ιατρικών επιθεωρήσεων και εξειδικευμένων Συνεδρίων επιχειρεί να υπαγορεύσει τις πρέπουσες συμπεριφορές στους πολίτες ανάγοντας ζητήματα καθαρά ατομικής ευθύνης σε υπόθεση κρατικής δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας.

Αίφνης στο επίπεδο αυτό, όποιος με βάση την επίσημη θεώρηση εμφανίζει «παρεκκλίνουσα» στην καλύτερη ή «παραβατική» στο ακραίο όριό της συμπεριφορά, αντιμετωπίζεται ως «ανεύθυνος πολίτης» ο οποίος αδιαφορεί για το συλλογικό καλό και χρειάζεται οπωσδήποτε άνωθεν νουθεσία για να επανέλθει στον σωστό δρόμο.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο penna.gr