Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι λέξεις "ήρεμος" και "γονιός" δεν θα έπρεπε να μπαίνουν στην ίδια πρόταση. Πώς μπορεί να είναι κανείς ήρεμος όταν μεγαλώνει παιδιά; Όταν 24 ώρες το 24ωρο αγωνιά και ανησυχεί για την υγεία τους, την εξέλιξή τους, τη συμπεριφορά τους, τα πάντα. Όταν εκείνα βρίσκουν κάθε πιθανή και απίθανη ευκαιρία να μας φτάσουν στα όριά μας, γκρινιάζοντας, απαιτώντας και κάνοντας πράγματα που τους έχουμε εξηγήσει ότι απαγορεύεται να κάνουν; Από την άλλη, ποιος δεν θα ήθελε να επικρατεί ηρεμία στο σπίτι του, να μην ακούγονται φωνές και ουρλιαχτά, να μπορεί να συνεννοηθεί με τα παιδιά του σε ήπιους τόνους;

Αν και θα μας άρεσε η ιδέα να μην φωνάζουμε στα παιδιά μας, είναι δύσκολο να διατηρήσουμε την αυτοκυριαρχία μας όταν εκείνα συνεχίζουν να... πατάνε τα κουμπιά μας!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο mamamia.gr