Φανταστείτε ότι περιπλανιέστε στην έρημο, αισθάνεστε τις ζεστές καυτές ακτίνες του ήλιου της Ιορδανίας να εκκενώνουν την ενέργειά σας. Σας έχει απομείνει λίγο νερό. Ξέρετε ότι η καμήλα που οδηγείτε πρέπει να ξεκουραστεί. Σκέφτεστε ότι θα φτάσετε  στην πλησιέστερη πόλη, αλλά η ζέστη είναι πάρα πολύ. Χρειάζεστε καταφύγιο, σκιά, όαση, οτιδήποτε για να ανακτήσετε την ενέργειά σας και να συνεχίσετε το ταξίδι σας. Ξαφνικά , βρίσκετε ένα τεράστιο σύμπλεγμα γιγαντιαίων βράχων, που δημιουργούν ένα φυσικό λαβύρινθο, όπου αποφασίζετε να καταφύγετε. Καθώς πλησιάζετε και βρίσκετε μερικές σκιές, αισθάνεστε τη φρεσκάδα της σκιάς, αλλά προτού ακόμη αποφασίσετε να σταματήσετε το ταξίδι σας, ακούτε ένα απαλό θόρυβο που βγαίνει από τα βράχια ... Ίσως είναι άνθρωποι.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο penna.gr