Το έργο

Είκοσι χρόνια Πελοποννησιακού Πολέμου μετά, δύο χρόνια ύστερα από την ολέθρια (για την Αθήνα) έκβαση της Σικελικής εκστρατείας, με τα δεινά του πολέμου να έχουν αποκαλυφθεί στην ολότητα τους και αποκαμωμένοι από τον μεγάλο λοιμό του 430 π.Χ. (που αποδεκάτισε το 1/3 του πληθυσμού της πόλης), ο Αριστοφάνης γράφει την έβδομη – ανάμεσα στις σωζόμενες – κωμωδία του, βασισμένος σε μιαν ευφυή ιδέα: Προτάσσει την γυναικεία εφευρετικότητα ως τελευταίο μέσο για την λήξη αυτού του καταστροφικού πολέμου. Δια στόματος της φιλειρηνικής και συνάμα μαχητικής Λυσιστράτης, προτείνει την αποχή όλων των Ελληνίδων γυναικών από το σεξ προκειμένου να εξαναγκάσουν τους άνδρες – στρατιώτες να αναγνωρίσουν τα σημαντικά στη ζωή και να παραιτηθούν από τον πόλεμο που τα ισοπεδώνει.

Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr