Τσίχλες και ξυραφάκια, ασπιρίνες και κορδόνια παπουτσιών, πτυσσόμενες ομπρέλες, φακούς και μπαταρίες, καραμέλες και μέντες για τον βήχα. Δεν το γράφω για να ειρωνευτώ αυτούς τους ανθρώπους.
Στις κοινωνίες τους, στερημένες ή, αν θέλετε, απαλλαγμένες από πολλά καταναλωτικά προϊόντα, η εξασφάλιση τέτοιων προϊόντων -αβέβαιης ενίοτε χρησιμότητας αλλά βέβαιης γοητείας- ήταν προβληματική.
Διαβάστε περισσότερα στο penna.gr