«Τα κύματα» του Δημήτρη Καραντζά. Το «Τurba» της Μαγκί Μαρέν. Το «Τόσο όμορφα» του Γιάννη Χουβαρδά. Αν ζητήσεις από τον Αντώνη Αντωνόπουλο να περιγράψει το θέατρο ως χώρο ουτοπίας, θα απαντήσει με αυτές τις τρεις θεατρικές στιγμές. Εκεί που, όπως λέει, ένιωσε ότι ο χρόνος σταμάτησε.