Με τη γλώσσα, μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να εκφράσουμε καταστάσεις, συγκινήσεις, συναισθήματα, να αποτυπώσουμε τη σκέψη μας κάπου, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι παράγουμε ποίηση· ποίηση δεν είναι η χρήση, απλώς, της γλώσσας, αλλά "η υπέρτατη συγκινησιακή χρήσης της γλώσσας (1)," που θα μετατρέψει την αίσθηση σε εικόνα, την εικόνα σε ιδέα, την ιδέα σε συναίσθημα και το συναίσθημα σε συγκίνηση, χωρίς να χάνει το διανοητικό της περιεχόμενο. Για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται η αναγκαία ιδιότητα του ποιητή, του ανθρώπου που θα μετατρέψει τις ψυχικές, ατομικές, κοινωνικές καταστάσεις σε διανοητική, αισθητική λεπτότητα, ικανή να μας συγκλονίσει, να μας αποκαλύψει το αρχέτυπο, την ειδοποιό διαφορά λόγου και αίσθησης, των λεπτομερειών που μας διαφεύγουν και έτσι δεν μπορούμε να μετατρέψουμε σε ποίηση το βίωμα, καθώς μας λείπει το εκμαγείο μέσα στο οποίο θα συνθέσουμε το ποιητικό θαύμα.

Διαβάστε περισσότερα στο penna.gr