Μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, το παιδικό θέατρο ήταν λουσμένο στη χρυσόσκονη και την ροζ τσιχλόφουσκα. Η ενασχόληση των παιδικών θεατρικών έργων με «ενήλικα» θέματα όπως η απώλεια, η μοναξιά, η αναπηρία, o εκφοβισμός, η κρίση στην οικογένεια, φάνταζε απαγορευτική κι άλλοτε τύχαινε περιορισμένης ανταπόκρισης. Όχι πια. Η ελληνική παιδική σκηνή μοιάζει αρκετά πιο θαρραλέα, τόσο ώστε να βάζει συνειδητά στο κέντρο της θέματα ταμπού. Τι έχει αλλάξει;

Περισσότερα στο monopoli.gr