«Υπάρχει μια αδυναμία προώθησης μεταρρυθμίσεων. Η δημόσια δαπάνη σε τιμές αξίας 2009 και 2014 είναι η ίδια αν το δούμε. Αυτό που έγινε είναι ότι ο ασθενής έβαλε το χέρι στην τσέπη. Η ιδιωτική δαπάνη έφτασε στο 1 δισεκ ευρώ. Δεν κάναμε μεταρρυθμίσεις. Το μόνο που νοιάζει το κράτος είναι να πιάσει ένα δημοσιονομικό στόχο, λόγω clawback. Το μύθευμα το δήθεν όγκου πρέπει να τα αφήσουμε. Επίσης να δούμε τις τιμές γενοσήμων στην Ελλάδα. Η αύξηση της ζήτησης δεν οδηγεί σε μείωση τιμών των off patent & generics» τόνισε και υπογράμμισε ότι: «Οι ασθενείς και ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορούν να επιδοτούν τη βιομηχανία. Πρέπει να υπάρχει ένας ορθολογικός μηχανισμός αξιοποίησης των πόρων. Πρέπει να καθορίσουμε υγειονομικές προτεραιότητες. Τα τρία τελευταία μέτρα που προτείνει το υπουργείο... Ουσιαστικά θέλει να αποθαρρύνει την καινοτομία με τις προτάσεις για rebate 30%, επιβολή τέλους εισόδου 25% κτλ. Το δίλημμα είναι προστατεύουμε τα παλιά φάρμακα ή ενισχύουμε την καινοτομία. Ένας υπουργός θα μείνει άραγε στην ιστορία αν προστατέψει το Λοζέκ ή βοηθήσει τον να εξαλειφθεί η ηπατίτιδα» ρώτησε με νόημα.

Όπως τόνισε: «Υπάρχουν βασικές αρχές στα συστήματα αποζημίωσης. Πρέπει να διασφαλίζει πρόσβαση, αν αποζημιώνει την καινοτομία, να στηρίζει τη νέα θεραπεία, να διασφαλίζει την προβλεψιμότητα και τη διαφάνεια.

Η υγειονομική δαπάνη είναι στο 8%, χαμηλότερα από το 2010 που ήταν στο 10%. Είναι καθοδική η τάση της μέσης κατά κεφαλήν δαπάνης, είμαστε στην 7η ή 8η θέση. Όμως έχει αυξηθεί η ιδιωτική δαπάνη. Έχουν φύγει πόροι από το δημόσιο τομέα και έχουν πάει στον ιδιωτικό. Έχει εξαφανιστεί η δαπάνη για πρωτοβάθμια δαπάνη υγείας. Η φαρμακευτική δαπάνη και η νοσοκομειακή δαπάνη έχει αντικαταστήσει την πρωτοβάθμια. Οι δομικές αδυναμίες του συστήματος φάνηκαν τώρα όχι την περίοδο της μείωσης» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Καρόκης.

Γιώργος Αλεξάκης