Όπως σημείωσε, «η χώρα άντεξε ψυχολογικά τις θύελλες της 20ετίας αλλά εμφανίζει μια προϊούσα επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Οι δείκτες επιδεινώθηκαν λόγω των συνθηκών αλλά φαίνεται ότι υπάρχει και ένα ρεύμα το οποίο πρέπει να το προσέξουμε, γιατί ανεξάρτητα από τις δυσμενείς συνθήκες, αυτό το ρεύμα οδηγεί σε μια επιδείνωση της ψυχικής υγείας. Χρειάζεται μία καλύτερη δημόσια πολιτική καταγραφής και αντιμετώπισης των προβλημάτων ψυχικής υγείας».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ. Φουντουλάκης, κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 33% . Συγκεκριμένα κατά την περίοδο 2008-2015 καταγράφηκαν συνολικά 425 επιπλέον θάνατοι από αυτοκτονίες. Περίπου το 1/3 από αυτές (34,8%, δηλαδή οι 148) εξηγούνται με την ανεργία, περίπου τα 2/3 εξηγούνται με τις οικονομικές συνθήκες ενώ το 1/3 της αύξησης είναι άγνωστης αιτιολογίας.

«Η πανδημία Covid‐19 αναμενόταν από την αρχή να πυροδοτήσει: φόβο, ανησυχία, stress και αλλαγές σε κοινωνική συμπεριφορά, εργασιακές συνθήκες, καθημερινές συνήθειες, ρουτίνα», σημείωσε ο κ. Φουντουλάκης και πρόσθεσε ότι παράγοντες οι οποίοι αναγνωρίστηκαν για την εμφάνιση της κατάθλιψης είναι: η ηλικία, το γυναικείο φύλο, το προηγούμενο ψυχιατρικό ιστορικό, η χρόνια σωματική νόσος, τα προβλήματα στην οικογένεια, τα οικονομικά προβλήματα, το lockdown και οι θεωρίες συνωμοσίας.

Ως προστατευτικούς παράγοντες ανέφερε το ανδρικό φύλο, τη διατήρηση της καθημερινής ρουτίνας, τη θρησκευτικότητα/πνευματικότητα, την ικανοποίηση από την πληροφόρηση.

Όσον αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις και ποιότητα ζωής, σημείωσε ότι αναφέρονται: οι αυξημένες ενδοοικογενειακές συγκρούσεις και ενδοοικογενειακή βία, αλλά αυτό δεν είναι εύκολα δυνατόν να αποδειχθεί επιστημονικά, η σοβαρή διατάραξη της καθημερινής ζωής και όλων των δραστηριοτήτων και ποικίλες αλλαγές στη διατροφή, τη σεξουαλικότητα και τη χρήση αλκοόλ και ουσιών.

Η επίδραση των θεωριών συνωμοσίας

Ο καθηγητής στάθηκε και στις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας. Όπως επεσήμανε, τα ποσοστά εκείνων που τις αποδέχονται είναι ανησυχητικά υψηλά στον πληθυσμό και αυτό έχει μια αντανάκλαση και στο επίπεδο εμβολιασμού.

«Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι μια ποικίλη ιστορία, όπως και οι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν σε αυτές. Είναι μια πολύ ετερογενής ομάδα. Το ποσοστό των ανθρώπων που δεν πιστεύουν σε καμία θεωρία συνωμοσίας είναι 20-25% διεθνώς. Στις πολιτικού και οικονομικού τύπου θεωρίες συνωμοσίας για λέσχες που κυβερνούν τον κόσμο κ.λπ., αυτές είναι σαφέστατα πλειοψηφικές, δηλαδή είναι τα 2/3 του πληθυσμού σε κάποιο βαθμό. Στις πολύ παράδοξες θεωρίες όπως είναι το 5G ή η επίπεδη γη, οι μηχανές ελέγχου του νου, το ποσοστό είναι 5-10%.

Υπάρχει μια διαφορετική επίδραση στον ψυχισμό του κάθε ανθρώπου με τα χαρακτηριστικά του και τις θεωρίες τις οποίες πιστεύει. Ο ανθρώπινος ψυχισμός σε μεγάλο βαθμό λειτουργεί με προκαταλήψεις οι οποίες υπερισχύουν της ευφυίας και έτσι εξηγείται το πώς άνθρωποι μορφωμένοι και ευφυείς πιστεύουν σε πράγματα που είναι εκτός πραγματικότητας».