Με αφορμή αυτή την παρατήρηση, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, η οποία έδωσε το παρών στην εκδήλωση, αναφέρθηκε στην στρατηγική της κυβέρνησης για μείωση των εισακτέων σε κορεσμένα επαγγέλματα και ταυτόχρονη αύξηση σε επαγγέλματα με υψηλή ζήτηση και τεχνολογικό υπόβαθρο, όπως είναι ο κλάδος της πληροφορικής. Κατά την εναρκτήρια ομιλία της, η κα. Κεραμέως έκανε λόγο για δύο βασικούς άξονες στον τομέα της εκπαίδευσης: 1) η αξία της έρευνας και της συλλογής δεδομένων και 2) η ουσία των πορισμάτων δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις δεξιότητες (soft skills και ψηφιακές δεξιότητες). Το γεγονός, μάλιστα, πως οι επόμενες γενιές θα κληθούν να αλλάξουν περισσότερα επαγγέλματα, κάνει σύμφωνα με την υπουργό Παιδείας περισσότερο αναγκαία την ανάπτυξη δεξιοτήτων, αλλά και την ενίσχυση του train the trainers (εκπαιδεύοντας τους εκπαιδευτικούς), στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Vodafone Ελλάδας, Χάρης Μπρουμίδης, επισήμανε το χρόνιο πρόβλημα ως προς την ανεύρεση ταλέντων και σε αυτό το πλαίσιο σημείωσε πως «προσπαθούμε να συμβάλλουμε γρήγορα γιατί “τρέχουν” με μεγάλη ταχύτητα οι εξελίξεις». Μεταξύ άλλων, δήλωσε: «Στη Vodafone πιστεύουμε ότι η τεχνολογία, η εκπαίδευση και η επιστημονική γνώση θα είναι ο καταλύτης της Ελλάδας για τα άλματα που θα κληθούμε να κάνουμε σήμερα και στο μέλλον. Και συμβάλλουμε σε αυτήν την προσπάθεια με ουσιαστικά προγράμματα και ενέργειες για την εξοικείωση των νέων με τις δεξιότητες STEM, υποστηρίζοντας έτσι την ψηφιακή μετάβαση της Ελλάδας».
Έκκληση για περισσότερη στήριξη
Η έρευνα του Ιδρύματος Vodafone, που συντόνισε η Ipsos, ανέδειξε την επιθυμία των εκπαιδευτικών για περισσότερη στήριξη από τα σχολεία προκειμένου να αξιοποιήσουν τις υπάρχουσες δεξιότητές τους, αλλά και να αποκτήσουν νέες. Λιγότεροι από τους μισούς εκπαιδευτικούς (43%) θεωρούν ότι η υποστήριξη των σχολείων και των δασκάλων/ καθηγητών μέσω των εκπαιδευτικών πολιτικών είναι επαρκής και περιμένουν πολύ περισσότερα προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά αυτό είναι γεγονός και στις υπόλοιπες χώρες. Από την άλλη, η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί από την ανταλλαγή ιδεών με άλλες ευρωπαϊκές χώρες για να μάθει από αυτές.
Η υποστήριξη της διεύθυνσης του σχολείου και η ύπαρξη δημιουργικής και χωρίς αποκλεισμούς ατμόσφαιρας για εργασία με κατάλληλα θέματα και χρήση εργαλείων ψηφιακής τεχνολογίας αναφέρθηκε κατά κόρον από τους εκπαιδευτικούς που ερωτήθηκαν και σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες. Στην περίπτωση, δε, των δημοτικών σχολείων προστίθεται και η υποστήριξη των γονέων για την προώθηση των ψηφιακών δεξιοτήτων.
Αναφορικά με τα soft skills, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θεωρούν τα σχολεία καλά προετοιμασμένα για να προωθήσουν εκείνες της υπευθυνότητας και της επικοινωνίας. Αντίθετα, διαπιστώνουν ελλείμματα στην προώθηση της αυτοργανωμένης μάθησης και του ψηφιακού εγγραμματισμού. Στα δύο αυτά θέματα, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί βαθμολογούν τα σχολεία τους χειρότερα από τους συναδέλφους τους στην Ευρώπη, με την κατάσταση να είναι κάπως καλύτερη στα λύκεια, σύμφωνα με τους ίδιους τους καθηγητές. Παράλληλα, οι εκπαιδευτικοί θεωρούν τα σχολεία υπεύθυνα για την προετοιμασία των νέων για τις τεχνολογικές απαιτήσεις ενός ψηφιακού μέλλοντος. Επιπλέον, δηλώνουν ότι τόσο οι οικογένειες όσο και τα σχολεία έχουν την ευθύνη για την ανάπτυξη των συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών ώστε να προσαρμοστούν στο αύριο της τεχνολογίας, διαφοροποιούμενοι από τους ξένους συναδέλφους ως προς τον ρόλο του σχολείου στη μετάβαση αυτή. Μάλιστα, από την έρευνα προκύπτει ότι όσο πιο σίγουροι είναι οι εκπαιδευτικοί για τις ψηφιακές τους δεξιότητες τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίσουν το σχολείο ως τον κύριο υπεύθυνο για την προετοιμασία των νέων ενόψει των τεχνικών απαιτήσεων ενός ψηφιακού μέλλοντος.
Υψηλή αυτοπεποίθηση
Σε ερώτηση για το ρόλο του εκπαιδευτικού και τις δράσεις μέσα στην αίθουσα, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί, σε αντίθεση με τους συναδέλφους τους στις άλλες χώρες, αντιλαμβάνονται το ρόλο τους πολύ περισσότερο ως συν-δημιουργοί (39%), αναπτύσσοντας μεθόδους μάθησης και διδασκαλίας μαζί με τους μαθητές, παρά ως απλοί μεταφορείς γνώσης (12%) θεωρώντας ότι ο ρόλος τους αυτός θα ενισχυθεί περισσότερο στο μέλλον. Αξίζει να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο σημείο της έρευνας εξέπληξε ευχάριστα την κα. Κεραμέως, η οποία τόνισε πως θέλει εκπαιδευτικούς συν-δημιουργούς με μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων.
Παράλληλα, οι Έλληνες εκπαιδευτικοί αξιολόγησαν τις ικανότητές τους σημαντικά υψηλότερα απ’ ότι οι συνάδελφοί τους στις υπόλοιπες χώρες σε όλους τους τομείς και αισθάνονται πολύ σίγουροι γι’ αυτές τις δεξιότητες. Εμφανίζονται, δε, δεκτικοί σε μεγάλο βαθμό στο να συνεργαστούν με τους μαθητές και να μάθουν καινούργια πράγματα και να χρησιμοποιήσουν την ψηφιακή τεχνολογία για δημιουργία νέων τύπων εργασιών και υλικών εκπαίδευσης. Σύμφωνα με την έρευνα, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί (75%) αναφέρουν ότι έχουν προχωρημένο επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων (επίπεδο ηγέτη-/ειδικού), ενώ μόνο το 24% θεωρεί τον εαυτό του αρχάριο ή άτομο με χαμηλό επίπεδο δεξιοτήτων.
Κατάρτιση των εκπαιδευτικών
Όπως παρουσιάστηκε στην έρευνα, περισσότεροι από τα 2/3 των εκπαιδευτικών παρακολούθησαν κάποιο σεμινάριο κατάρτισης, με την πλειοψηφία να δηλώνει ότι έγινε με δική τους πρωτοβουλία και διοργανωνόταν από επίσημο φορέα. Παρόμοια θετικά ποσοστά ισχύουν και για την ύπαρξη σχετικών σεμιναρίων καθώς και για την πρόθεση συμμετοχής στο μέλλον.
Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες, στην Ελλάδα περίπου οι μισοί εκπαιδευτικοί προτιμούν τα σεμινάρια μεικτού τύπου στα οποία αναμειγνύονται μορφές αυτοδιδασκαλίας με άλλες διαδραστικές μορφές μάθησης. Όσον αφορά τη θεματολογία των σεμιναρίων ως πιο ελκυστικά αναφέρθηκαν η ενσωμάτωση ψηφιακής τεχνολογίας στη διδασκαλία και τη διαδικασία μάθησης (45%) ακολουθούμενα από σεμινάρια για χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας σε μαθητές με ιδιαίτερες μαθησιακές ανάγκες (44%). Σε μικρότερο βαθμό αλλά πολύ αισθητά υψηλότερα από τις άλλες χώρες αναφέρθηκαν σεμινάρια σχετικά με προστασία δεδομένων και πνευματικά δικαιώματα χρήσης (27%).
Όσον αφορά τα περιεχόμενα/ υλικά που θα υποστήριζαν καλύτερα τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας στην τάξη αναφέρθηκαν κυρίως παραδείγματα/ περιγράμματα που μπορούν να προσαρμοστούν στις ανάγκες του εκπαιδευτικού καθώς και περιεχόμενο που θα συγκεντρωθεί και θα ελέγχεται, από τις εκπαιδευτικές αρχές (π.χ. Υπουργείο Παιδείας), σε έναν ενιαίο διαδικτυακό τόπο, με το τελευταίο να έχει αναφερθεί σε σημαντικά υψηλότερο βαθμό στην Ελλάδα. Τέλος, η αξιοπιστία του εξοπλισμού, η υποστήριξη IT και οι υψηλής ποιότητας ευκαιρίες κατάρτισης θα υποστήριζαν καλύτερα τους εκπαιδευτικούς με τη βελτίωση της αξιοπιστίας του εξοπλισμού να φαίνεται πιο επείγουσα σε σχέση με άλλες χώρες.
Αριστοτέλης Παππάς
