Η κυβέρνηση κατηγορεί τον ΣΕΒ ότι «για μια ακόμα φορά, τάσσεται στο πλευρό του ΔΝΤ και των ακραίων απόψεών του για την συντριβή της εργασίας» τη στιγμή μάλιστα, όπως λέει που η αρμόδια υπουργός Έφη Αχτσιόγλου, με τη στήριξη των εργατικών ενώσεων, αλλά και εργοδοτικών φορέων που αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της διαπραγμάτευσης για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, προσπαθεί να επαναφέρει ένα αξιοπρεπές κανονιστικό πλαίσιο στην αγορά εργασίας.
Κυβερνητικές και κομματικές πηγές του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνουν ότι λίγες ώρες μετά τη χθεσινή συνάντηση όλων των εργοδοτικών οργανώσεων με την υπουργό Εργασίας και την επαναβεβαίωση της «εθνικής γραμμής στα εργασιακά», ο ΣΕΒ με ανακοίνωσή του τάχθηκε υπέρ της υπεροχής των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, καθώς και των ομαδικών απολύσεων με «κοινωνικό σχέδιο», που μεταφράζεται σε κάποιο είδος κατάρτισης των εργαζομένων μετά την απόλυσή τους.
Είχε προηγηθεί συνάντηση της κυρίας Αχτσιόγλου με τους εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΤΕ), στην οποία, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου, οι εκπρόσωποι, επαναβεβαίωσαν τις θέσεις που είχαν διατυπώσει στην κοινή δήλωση των εθνικών Κοινωνικών Εταίρων της 19ης Ιουλίου 2016.
Υπενθυμίζεται ότι η κοινή δήλωση των εθνικών Κοινωνικών Εταίρων της 19ης Ιουλίου 2016 επιβεβαίωσε εκ νέου τα συμφωνηθέντα στις τριμερείς συναντήσεις που διεξήχθησαν υπό την αιγίδα της ΔΟΕ την 30η Σεπτεμβρίου 2014 στη Γενεύη και την 26η Νοεμβρίου 2015 στο Ζάππειο.
Στη συμφωνία της Γενεύης, οι εθνικοί Κοινωνικοί Εταίροι υποστήριξαν τη θέση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο στο πεδίο των ομαδικών απολύσεων εναρμονίζεται με τα κοινοτικά και διεθνή εργασιακά πρότυπα.
Η συμφωνία του Ζαππείου τονίζει, μεταξύ άλλων, την ανάγκη αποκατάστασης της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων, για λόγους ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων και αποφυγής αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων.
Παρέμβαση ΣΕΒ: Σχέδιο τριών σημείων για άρση αδιεξόδου στα εργασιακά
Υπενθυμίζεται ότι την Δευτέρα μετά τη συνάντηση όλων των εργοδοτικών οργανώσεων με την υπουργό Εργασίας, ο ΣΕΒ «άδειασε» την κυβέρνηση, εκδίδοντας ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε τα εξής:
«Μια σύγχρονη και εύρυθμη αγορά εργασίας, όπως αυτή περιγράφεται στις πάγιες θέσεις του, συνδέεται άμεσα με τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας, δηλαδή τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της και την υιοθέτηση μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και πρόσβασης στους μηχανισμούς ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ
Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Θεόδωρος Φέσσας, ανέφερε τις δημοσιοποιημένες πάγιες θέσεις του Συνδέσμου για τον κατώτατο μισθό, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις ομαδικές απολύσεις, την υποχρεωτική διαιτησία και τον συνδικαλιστικό νόμο.
Ειδικότερα, όσον αφορά:
1) Τις επιχειρησιακές και κλαδικές συμβάσεις εργασίας: ο ΣΕΒ θεωρεί ότι ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων επιβάλλεται να αναδιαρθρωθεί για να επιζήσει. Αυτό δεν εξαρτάται από τον κλάδο δραστηριότητας της κάθε επιχείρησης. Αντίθετα, σε κάθε κλάδο υπάρχουν κάποιες επιχειρήσεις που πάνε καλά και πολλές που θα μπορούσαν να επιζήσουν μόνο με δραστικό εκσυγχρονισμό. Είναι αδύνατον επομένως σε κλαδικό επίπεδο να μπορεί να επιτευχθεί ένας κατώτερος κοινός παρονομαστής, που να ανταποκρίνεται στις διαφορετικές ανάγκες των επιχειρήσεων. Η σημερινή ρύθμιση με την οποία υπερέχει η επιχειρησιακή σύμβαση έναντι της κλαδικής, εξασφαλίζει την επιβίωση πολλών επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας. Η εφαρμογή κριτηρίων εξαίρεσης από τις κλαδικές (opt out) ενέχει σημαντικούς κινδύνους στην εφαρμογή τους (περιοριστικά κριτήρια που δεν θα καλύπτουν όλες τις περιπτώσεις, δημοσιοποίηση προβλημάτων επιχείρησης, αβέβαιη υιοθέτηση της ρύθμισης κ.λπ.).
2) Τις Ομαδικές απολύσεις – Κοινωνικά Σχέδια (Social plans): Η πρόταση του ΣΕΒ είναι να προβλεφθείανοικτό πρόγραμμα με κοινοτική χρηματοδότηση (ΕΠΑΝΑΔ, Ταμείο Παγκοσμιοποίησης ή άλλη πηγή) για την κάλυψη των εξόδων των σχεδίων αυτών. Στην παρούσα φάση, και για κάποια χρόνια ακόμη, οι ομαδικές απολύσεις αφορούν περιπτώσεις ζωής και θανάτου ορισμένων παραγωγικών μονάδων. Επομένως, τυχόν περαιτέρω οικονομική επιβάρυνση αυτών θα έθετε σε κίνδυνο τη διατήρηση των υπόλοιπων θέσεων εργασίας στις μονάδες αυτές. Για την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών σχεδίων απαιτείται προγραμματισμός εκ μέρους της Πολιτείας.
3) Την «Υποχρεωτική Διαιτησία»: Ως προς το πλαίσιο ρυθμίσεων για τις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, αναζητείται τρόπος εφαρμογής των διεθνών κανόνων που σημειωτέον, δεν προβλέπουν τη μονομερή προσφυγή στη διαιτησία. Η «Υποχρεωτική Διαιτησία» αποτελεί θεμελιώδη στρέβλωση του τοπίου των ελεύθερων Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και έχει επισωρεύσει πολλά προβλήματα στο παρελθόν. Τα αρμόδια όργανα του ILO έχουν κρίνει ότι το ελληνικό σύστημα διαιτησίας είναι αντίθετο προς τις Διεθνείς Συμβάσεις 98 και 154 και προς την ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Επιπροσθέτως επιβάλλεται να κυρωθεί νομοθετικά το άρθρο 6§3 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που προβλέπει μόνο εθελοντική διαιτησία».