Η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου φέρεται να έχει συμφωνήσει με τους δανειστές την άρση των διοικητικών φραγμών και του υπουργικού βέτο για απολύσεις πάνω από τα όρια που ορίζει ο νόμος, υπό την αίρεση ότι θα βρεθούν τρόποι στοιχειώδους προστασίας και ένα υποτυπώδες πλέγμα εγγυήσεων (προέγκριση από ανεξάρτητο όργανο, πιθανότατα τον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, καταβολή δεδουλευμένων και αποζημίωσης, αλλά και δικαίωμα προτίμησης για επαναπρόσληψη) ώστε να μην αφήνονται έρμαια της τύχης τους οι εργαζόμενοι.

Υπενθυμίζεται ότι σήμερα,

• δεν τίθεται όριο απολύσεων σε επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 19 εργαζόμενους
• όσες επιχειρήσεις απασχολούν από 20 έως 150 εργαζόμενους μπορούν να απολύουν μέχρι 6 το μήνα
• όσες απασχολούν πάνω από 150 εργαζόμενους μπορούν να απολύουν το 5% με ανώτατο όριο τους 30 εργαζομένους. 

Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δεν έχει «καλά χαρτιά» στα χέρια της στο ζήτημα αυτό, πόσω μάλλον που όπως όλα δείχνουν η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία αναμένεται να εκδοθεί αυτές τις μέρες, θα είναι ευνοϊκή για την γαλλική εταιρεία Lafarge η οποία έκλεισε τα «Τσιμέντα Χαλκίδος» απολύοντας και τους 229 εργαζομένους.

Αντίθετα, σύμφωνα με την κυρία Αχτσιόγλου, η χώρα φαίνεται πως βρίσκει ευήκοα ώτα και αξιόπιστους συμμάχους στο ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες όπως υποστηρίζει η υπουργός Εργασίας, αυτήν τη στιγμή έχουν καταρρεύσει με αποτέλεσμα να έχουν γενικευθεί οι ατομικές συμβάσεις και να υπάρχουν σε ισχύ μόνο οκτώ κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χθες στο Βερολίνο, μαζί με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, η κυρία Αχτσιόγλου υπογράμμισε εμφατικά ότι εξαιτίας της επιδείνωσης των εργασιακών όρων, ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 22% γενικά και κατά 32% ειδικά για τους νέους κάτω των 25 ετών.

«Η Ελλάδα είναι πλέον μία χώρα με χαμηλό κατώτατο μισθό σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με μία ιδιαίτερα απορρυθμισμένη αγορά εργασίας» ανέφερε χαρακτηριστικά προσθέτοντας ότι στις μέρες μας, 125.000 εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 100 ευρώ το μήνα, και συνολικά ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι αμείβονται με λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα.

Είναι προφανές, κατά την ίδια ότι οι μειώσεις στους κατώτατους μισθούς δεν βοήθησαν στην επανένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας- αντιθέτως αύξησαν τα ποσοστά της ανεργίας, από 7% το 2009 στο 27,9% το 2013, και η ανεργία των νέων διαμορφώνεται περίπου στο 50% στο 2016, ενώ, παράπλευρες, αλλά βαρειές συνέπειες, ήταν η σημαντική αύξηση της μετανάστευσης υψηλά καταρτισμένου νεανικού εργατικού δυναμικού, οι δραματικές επιπτώσεις στην καταναλωτική ζήτηση και η μεγάλη αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, περισσότερο από το 50% των προσλήψεων το 2015 αφορούν ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά ο αριθμός αυτών που ονομάζουμε "φτωχοποιημένοι εργαζόμενοι", ενώ επίσης αυξήθηκε κατά πολύ και η αδήλωτη εργασία.

Στο σημείο αυτό, αξίζει να ειπωθεί ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν τη βασιμότητα των θέσεων της ελληνικής κυβέρνησης σύμφωνα με τις οποίες η χώρα, με βάση το Μνημόνιο, οφείλει να επιστρέψει στις αρχές του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου που περιλαμβάνουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Η προσπάθεια αυτή, ωστόσο, συναντά την σθεναρή ακαμψία του ΔΝΤ, το οποίο, όπως λέει η κυρία Αχτσιόγλου, «αρνείται να συζητήσει το θέμα της αποκατάστασης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα διακινδύνευε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, παρά το γεγονός ότι δεν παρουσιάζει στοιχεία για να υποστηρίξει αυτή την άποψη».

Γιώργος Χατζηδημητρίου