Όπως σημειώνει το ΣτΕ στην απόφασή του η αύξηση αυτή εξυπηρετεί σκοπούς δημοσίου συμφέροντος και δεν έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και την Ευρωπαϊκή  και Ελληνική νομοθεσία.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε δηλαδή ως αβάσιμους όλους τους σχετικούς ισχυρισμούς της ΑΔΕΔΥ, που είχε προσφύγει στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.

Κατ΄  αρχάς, οι σύμβουλοι Επικρατείας επισημαίνουν ότι «η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης  είναι δυνατή όχι μόνο για το μέλλον αλλά και για το παρελθόν, υπό την έννοια ότι μπορεί να καταλαμβάνει και ήδη θεμελιωμένα δικαιώματα, εφόσον βέβαια τηρείται η αρχή της αναλογικότητας».

Η αύξηση των ορίων συνταξιοδότηση, σημειώνουν οι δικαστές,  «συνιστά μια επί το δυσμενέστερο μεταβολή των προϋποθέσεων χορηγήσεως των ασφαλιστικών παροχών, η οποία δεν απαγορεύεται, κατ΄  αρχήν, από το άρθρο  22 παράγραφος 5 του Συντάγματος, εφόσον προκύπτει αιτιολογημένα ότι με την επέμβαση αυτή μπορεί διασφαλιστεί η διατηρησιμότητα του ασφαλιστικού κεφαλαίου, αλλά πρέπει όμως να είναι και σύμφωνη με τις λοιπές διατάξεις του Συντάγματος».

Επισημαίνει, το ΣτΕ ότι «η σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης του Δημοσίου τομέα θεσπίστηκε μετά την  ανακοίνωση της Συνόδου των Αρχηγών των κρατών μελών της Ευρωζώνης».

Οι νομοθετικές ρυθμίσεις, αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ, είναι μεταβατικού χαρακτήρα, λόγω της σταδιακής αύξησης των ορίων ηλικίας από 19.8.2015 έως 1.1.2022 και εντάσσονται στα πλαίσια ενός ευρύτερου προγράμματος συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που  άρχισε με προηγούμενες νομοθετικές ρυθμίσεις των ετών 2010 και 2012 (νόμοι 3863/2010, 3865/2010 και 4093/2012).