Στην αίτησή του ισχυριζόταν μεταξύ άλλων ότι παραβιάστηκαν τα δικαιώματά του καθώς δεν μεταφέρθηκε από τη Ρουμανία στην Ελλάδα ώστε να παραστεί αυτοπροσώπως στο Δικαστήριο και γιατί δεν του δόθηκαν τα ελαφρυντικά της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη και της υπέρβασης του εύλογου χρόνου της δίκης, που ζήτησε δια του συνηγόρου του στο ακροατήριο. 

Η απόφαση του Αρείου Πάγκου επικυρώνει την αιτιολογία του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών πως η δήθεν καλή συμπεριφορά του και μετάνοια στις φυλακές έγινε κυρίως κατά μεθόδευση για να ζητήσει στη συνέχεια ελαφρυντικά ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων όπου εκκρεμούσαν τα σε βάρος του εγκλήματα ανθρωποκτονιών, ληστειών κλπ με απειλούμενες ιδιαίτερα μεγάλες ποινές. 

Όπως διαπιστώνεται ρητά από την απόφαση, «καμία συμπεριφορά του στις φυλακές δεν εκδηλώθηκε αυτοβούλως. Ήταν αποτέλεσμα φόβου και καταναγκασμού στις σκληρές φυλακές της Ρουμανίας όπου δεν είχε άλλη επιλογή. Η δε “μεταστροφή” του στα θεία την οποία εβεβαίωνε με επιστολή του στο δικαστήριο γνωστός Αρχιμανδρίτης, δεν αποτελούσε μετάνοια για τους ανθρώπους που σκότωσε και την δυστυχία που είχε προκαλέσει στους συγγενείς των θυμάτων αλλά προσπάθειες προσποίησης».

Στην ίδια απόφαση ρητά αναφέρεται πως το γεγονός ότι προσποιείται, καταφαίνεται από την άρνησή του, να πράξει το ελάχιστο, που όφειλε, δηλαδή να δώσει πληροφορίες για τους συνεργούς του, -που ήταν πολλοί και επικίνδυνοι-  και για εκείνους που του προμήθευσαν το όπλο στις φυλακές, με το οποίο σκότωσε τους δύο αστυνομικούς και αποπειράθηκε να σκοτώσει τον σωφρονιστικό υπάλληλο στο «Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών» στις 16/2/2021.

Στην αίτηση αναίρεσης ανέφερε επίσης ότι τα ισόβια θα πρέπει να σπάσουν γιατί η διάρκεια της ποινικής διαδικασίας στην Ελλάδα κράτησε πολλά χρόνια, «χωρίς αυτός να φταίει».

Το σκεπτικό του δικαστηρίου

Παρόλα αυτά, το δικαστήριο έκρινε πως ο ισοβίτης είναι αποκλειστικά υπαίτιος για κάθε καθυστέρηση των διαδικασιών αυτών, καθώς δραπέτευσε στην Ρουμανία, όπου διέπραξε δολοφονίες, με συνέπεια να τον κλείσουν με ισόβια στις εκεί φυλακές και να μην τον παραδίδουν οι Αρχές, μέχρι να εκτίσει εκεί την ποινή του.

Έτσι, απορρίφθηκε και αυτός ο ισχυρισμός του και τα ισόβια παρέμειναν.

Όπως σημειώνουν, μάλιστα, οι δικηγόροι των θυμάτων Ανδρέα Αναγνωστάκη και Αλέξη Αναγνωστάκη, «η προσποιητή εικόνα του μετανοημένου Πάσσαρη ήταν το τελευταίο του χαρτί στο τέλος μιας μακράς δικαστικής διαδρομής. Τα πραγματικά και μόνα θύματα σε αυτή την υπόθεση είναι οι οικογένειες των αδικοχαμένων ανθρώπων, που επί 20 χρόνια ζουν την ορφάνεια των δικών τους ανθρώπων, ζητώντας με μεγάλη καθυστέρηση δικαίωση και δικαιοσύνη».