ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Θερινές ανησυχίες…

17:52 - 04 Αυγ 2022
Άγγελος Στάγκος

Γράφει ο Άγγελος Στάγκος

Το ελληνικό καλοκαίρι δεν προσφέρεται για γκρίνια, γι’ αυτό εξάλλου το τραγούδι των τζιτζικιών αντηχεί σε όλη τη χώρα. Πόσο μάλλον όταν ο τουρισμός «σκίζει» με τον αρμόδιο υπουργό Κικίλια να φουσκώνει από υπερηφάνεια, ο Σταϊκούρας να ανακαλύπτει συνεχώς δημοσιονομικούς χώρους για νέες επιδοτήσεις και ο Στουρνάρας να εμφανίζεται αισιόδοξος, όπως συνηθίζει, έστω και αν φροντίζει πια να περιβάλλει την αισιοδοξία του με μπόλικα «αν» και «εφόσον». Άρα πως δικαιολογείται να μη νιώθει αρκούντως ευχαριστημένος/ αισιόδοξος, ένας τυχαίος πολίτης ενώ προσπαθεί να το καταφέρει; Πιθανότατα φταίει ο ίδιος…

Ομολογώ ότι ανήκω σε αυτή την κατηγορία των πολιτών, ενδεχομένως την μειοψηφική, ίσως λόγω χαρακτήρα, ίσως λόγω ηλικίας. Νιώθω ανήσυχος, ακόμα και τώρα, μέσα στον Αύγουστο, που τα τζιτζίκια χαλούν τον κόσμο για να επιβάλουν  τον τόνο της αμεριμνησίας, καθώς αυτή είναι η αποστολή τους. Και αναρωτιέμαι αν έχω δίκιο να ανησυχώ επειδή:

-Η υπογεννητικότητα οδηγεί το έθνος προς την εξαφάνιση, η αντιμετώπιση αυτής της τάσης είναι εξαιρετικά δύσκολη, αλλά και κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται πραγματικά,

-Η πολιτική τάξη και η κοινωνία αποδεικνύουν μαζί και σε αγαστή σύμπνοια ότι δεν έμαθαν τίποτα από την κρίση – ουσιαστικά πτώχευση – και τα αίτια της του 2010,

-Τα γνωστά χαρακτηριστικά της επαιτείας (όλοι είναι με το χέρι απλωμένο απαιτώντας από το κράτος κυρίως), της λεηλασίας ( του κράτους και όπου αλλού μπορούν), της φοροδιαφυγής (της μουρλής γίνεται σε όλη την επικράτεια), της φοροκλοπής (του ΦΠΑ βέβαια), της αισχροκέρδειας ( τρανό παράδειγμα το κύκλωμα των καυσίμων) της  ανευθυνότητας (σε όλους τους μηχανισμούς του δημοσίου), βρίσκονται σε τρομερή έξαρση πάλι, αν ποτέ είχαν κάπως χαλιναγωγηθεί,

-Η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει πλήρως την επιδοματική πολιτική ( λίγο απέχει από το επίδομα «ωού», αφού έχει φτάσει να δίνει επιδόματα «σουπερμάρκετ» σε κατηγορίες υπαλλήλων), η αντιπολίτευση ζητάει ακόμη περισσότερα και η κοινωνία εθισμένη στην επαιτεία βολεύεται…,

-Η ανάπτυξη έχει βασικό χαρακτηριστικό τη συνεχή δημιουργία καφενείων, καφωδείων, καφεμπαρ, καφεπωλείων, νυχάδικων, φαρμακείων  και συναφών (σε κάποιους δρόμους της Αθήνας είναι ένα στα τρία μαγαζιά) και στην ασύδοτη κάλυψη των πεζοδρομίων (;) με τραπεζοκαθίσματα,

-Από τα δημόσια σχολεία παράγεται μεγάλος αριθμός «στούρνων» χωρίς την παραμικρή δεξιότητα, αλλά με απαιτήσεις και κανείς δεν σκέφτεται να βάλει πραγματικές εξετάσεις μεταξύ γυμνασίου και λυκείου, ώστε να περιοριστεί η «τενεκεδαρία» που θέλει να μπει σε πανεπιστημιακές σχολές για να βγει, αν ποτέ αποφοιτήσει, εντελώς άχρηστος στην αγορά εργασίας,

-Στα πανεπιστήμια βασιλεύουν η βία, η αντιγραφή, και η μεταφορά μαθημάτων (ελληνική πρωτοτυπία παγκοσμίου επιπέδου), ενώ ο καυγάς γίνεται για την εξουσία σε αυτά,

-Η δικαστική εξουσία έχει τα χάλια της και αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο της χώρας, γεγονός που αποδεικνύεται συνεχώς και με κάθε ευκαιρία, αφού έχει πάρει τη μορφή συντεχνίας,

-Η ανευθυνότητα, αδιαφορία και η ασυδοσία δίνει και παίρνει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας (είναι θαύμα πως δεν σκοτώνονται περισσότεροι στο κυκλοφοριακό, αλλά και στη δουλειά τους )

-Οι νόμοι ψηφίζονται για να μην εφαρμόζονται και παντού επικρατεί μία δήθεν ρητορική για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα,

-Και άλλα πολλά με σημαντικότερο όμως ότι Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ  ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΒΟΛΕΜΕΝΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ

Επομένως, εγώ ο ανόητος φταίω που ανησυχώ!

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.